从前，有一只老鼠、一只小鸟和一根香肠住在一个家里，它们和睦相处，生活充满了幸福和快乐。 他们分工合作，积累不断增加，变得十分富裕。 小鸟每天飞到森林里去衔柴回来；老鼠担水，生火，布置饭桌；香肠则负责做饭。
一个人生活太顺畅，就会开始变赖，会想着法子玩新花样。 有一天，小鸟遇到了另外一个朋友，它向朋友很自豪谈起自己生活的惬意现状。 那只鸟却嘲笑它是一个可怜的傻瓜，说它辛辛苦苦在外面干活，另两个伙伴待在家里干轻松的活：老鼠每天生火、担水之后就回到自己的房间里躺下休息，到了吃饭的时候才去摆好桌椅，铺上桌布。 香肠则坐在锅子旁，除了看食物烹煮的情况外，什么事都不做。 到了要吃饭的时候，只加一点油、盐就算了事，不到一分钟就干完了。 小鸟听了这些话，心里很不是滋味。 它飞回家，把柴担放在地上。 大家和平时一样一起坐在桌子边吃饭，进餐之后又都回房睡觉，一直睡到第二天早晨起来。
还有什么生活比这种默契、合理分工的生活更令人满意呢？
可是小鸟受了朋友的挑拨，第二天不想到森林里去了，还说自己一直在服待它们两个，做了很久的傻子，现在应该交换一下工作 ，家务事应该大家轮着来干。 尽管老鼠和香肠苦苦劝说，讲明它们这样分工最合理，这样才可能继续维持正常的生活。 但小鸟听不进去，坚持它的提议。 最后，它俩只好顺着它。 它们用抽签的方式决定了这样的分工：香肠去背柴，老鼠做饭，小鸟去担水。
人要是离开了适合自己干的工作岗位时，会有什么结果呢？
香肠出发到森林里去了，小鸟生起火，老鼠架好锅子，只等香肠回家担来第二天用的柴枝。 但香肠去了很久都没有回来，它俩意识到它一定出事了。 小鸟马上飞出去沿着小路去找香肠，但它飞了不远就发现路上有一条狗，狗说它遇到了可怜的小香肠，把它当作可以捕食的猎物抓起来吃掉了。 小鸟指责狗公开抢劫，行凶杀人。 但一切话都已毫无用处，因为狗说它发现香肠从事的工作与它的身份不符合，断定它是伪装的间谍，这样才把它杀死的。 小鸟非常伤心地衔起柴枝回到家里，把自己所看到和听到的都告诉了老鼠。 他和老鼠都很悲痛，但它们两个商定，最好还是住在一起。
小鸟把桌子铺好了，老鼠把菜也做好了，但当老鼠去盛菜时，热气一冲，它一子就掉进了锅里 ，连淹带烫死去了。 小鸟来到厨房想把饭菜端到桌子上去，可它没有看到厨师。 它把柴枝翻来翻去扔得到处都是，这里叫，那里喊，每个地方都寻遍了，就是找不到厨师。 就在这时，灶里的火掉到柴枝上，柴枝马上燃了起来。 小鸟急忙去担水，但匆忙间又把木桶掉到井里去了，它也跟着一起掉了下去。 一个好端端的家庭就这样完了。
一个人生活太顺畅，就会开始变赖，会想着法子玩新花样。 有一天，小鸟遇到了另外一个朋友，它向朋友很自豪谈起自己生活的惬意现状。 那只鸟却嘲笑它是一个可怜的傻瓜，说它辛辛苦苦在外面干活，另两个伙伴待在家里干轻松的活：老鼠每天生火、担水之后就回到自己的房间里躺下休息，到了吃饭的时候才去摆好桌椅，铺上桌布。 香肠则坐在锅子旁，除了看食物烹煮的情况外，什么事都不做。 到了要吃饭的时候，只加一点油、盐就算了事，不到一分钟就干完了。 小鸟听了这些话，心里很不是滋味。 它飞回家，把柴担放在地上。 大家和平时一样一起坐在桌子边吃饭，进餐之后又都回房睡觉，一直睡到第二天早晨起来。
还有什么生活比这种默契、合理分工的生活更令人满意呢？
可是小鸟受了朋友的挑拨，第二天不想到森林里去了，还说自己一直在服待它们两个，做了很久的傻子，现在应该交换一下工作 ，家务事应该大家轮着来干。 尽管老鼠和香肠苦苦劝说，讲明它们这样分工最合理，这样才可能继续维持正常的生活。 但小鸟听不进去，坚持它的提议。 最后，它俩只好顺着它。 它们用抽签的方式决定了这样的分工：香肠去背柴，老鼠做饭，小鸟去担水。
人要是离开了适合自己干的工作岗位时，会有什么结果呢？
香肠出发到森林里去了，小鸟生起火，老鼠架好锅子，只等香肠回家担来第二天用的柴枝。 但香肠去了很久都没有回来，它俩意识到它一定出事了。 小鸟马上飞出去沿着小路去找香肠，但它飞了不远就发现路上有一条狗，狗说它遇到了可怜的小香肠，把它当作可以捕食的猎物抓起来吃掉了。 小鸟指责狗公开抢劫，行凶杀人。 但一切话都已毫无用处，因为狗说它发现香肠从事的工作与它的身份不符合，断定它是伪装的间谍，这样才把它杀死的。 小鸟非常伤心地衔起柴枝回到家里，把自己所看到和听到的都告诉了老鼠。 他和老鼠都很悲痛，但它们两个商定，最好还是住在一起。
小鸟把桌子铺好了，老鼠把菜也做好了，但当老鼠去盛菜时，热气一冲，它一子就掉进了锅里 ，连淹带烫死去了。 小鸟来到厨房想把饭菜端到桌子上去，可它没有看到厨师。 它把柴枝翻来翻去扔得到处都是，这里叫，那里喊，每个地方都寻遍了，就是找不到厨师。 就在这时，灶里的火掉到柴枝上，柴枝马上燃了起来。 小鸟急忙去担水，但匆忙间又把木桶掉到井里去了，它也跟着一起掉了下去。 一个好端端的家庭就这样完了。
Er waren eens een muisje, een vogeltje en een braadworst die met elkaar kennis hadden gemaakt; zij hadden een huishouden opgezet, lange tijd goed en plezierig in vrede met elkaar geleefd en zij waren in zeer goeden doen gekomen. De taak van het vogeltje was iedere dag naar het bos te vliegen om hout te halen. De muis moest water aandragen, het vuur aanmaken en de tafel dekken, maar de braadworst moest koken.
Wie het te goed gaat, haakt steeds naar nieuwe dingen! En zo kwam het vogeltje op een dag een andere vogel tegen aan wie hij vertelde hoe goed hij het had. Maar diezelfde vogel schold hem uit voor een sukkel die het zware werk deed terwijl die twee daar thuis het gemakkelijk hadden. Want wanneer de muis het vuur had aangemaakt en water had aangedragen dan ging zij in haar kamertje zitten rusten tot zij haar riepen om de tafel te dekken. Het worstje bleef bij honk en keek erop toe dat alles goed kookte en tegen etenstijd slingerde hij zich viermaal door de pap of de groente, dan was alles smeuïg, gezouten en op smaak afgemaakt. Als het vogeltje thuiskwam en zijn vrachtje aflegde dan gingen zij aan tafel en na de maaltijd sliepen zij als marmotten tot de volgende morgen en dat noem je dan een heerlijk leven.
Het vogeltje wilde door deze ophitserij de volgende dag niet meer naar het bos toe en zei dat hij lang genoeg knecht was geweest en om zo te zeggen Lamme Goedzak had moeten spelen, nu moesten zij de rollen maar eens omdraaien en het op een andere manier proberen. En hoewel de muis en ook de braadworst zich daar hevig tegen verzetten, had de vogel toch de overhand -zij moesten het erop wagen en zij lootten erom en het lot om hout aan te dragen viel op de braadworst, de muis werd kok en de vogel moest water halen.
En wat gebeurt er? Het braadworstje ging op weg naar het bos, de vogel maakte het vuur aan en de muis zette de pot op het vuur en toen wachtten zij alleen nog tot het braadworstje thuiskwam met hout voor de volgende dag. Maar het braadworstje bleef zo lang weg dat zij ongerust werden en het vogeltje vloog hem een eindje tegemoet. Maar niet ver van huis treft hij een hond langs de weg aan die het arme braadworstje als vogelvrije prooi had gevonden, het had gepakt en afgemaakt. Het vogeltje beschuldigde de hond heftig van duidelijke roof maar het hielp geen zier want, sprak de hond, hij had valse papieren op de braadworst gevonden en daarom behoorde diens leven hem toe.
Het vogeltje nam verdrietig het hout op, vloog naar huis en vertelde wat hij gezien en gehoord had. Zij waren erg bedroefd maar ze spraken af dat het 't beste was om bij elkaar te blijven. En zo dekte het vogeltje de tafel en de muis maakte het eten klaar en wilde net als het worstje in de stenen pot door de groente heen en weer slingeren om die smeuïg te maken, maar nog voor zij in het midden was kon zij niet verder en verging met huid en haar.
Toen het vogeltje het eten wilde opdienen was er geen kok te bekennen. Het vogeltje wierp geschrokken het hout dooreen, riep en zocht, maar het kon zijn kok niet meer vinden. Doordat het niet goed oplette sloeg het vuur in het hout zodat er brand ontstond; het vogeltje haastte zich water te halen maar toen ontglipte de emmer hem en viel in de put en met de emmer het vogeltje dat zich niet meer kon redden en daar verdronk.