一个牧羊人有一条很忠诚的狗，叫做苏丹。 苏丹现在已经老了，连牙齿也掉完了。 有一天，牧羊人和他的妻子站在房屋前，牧羊人说："我准备明天上午把老苏丹杀掉，因为它已经没有用了。"妻子却说道："请把这条可怜的狗留下吧，它为我们忠心耿耿地服务了许多年，我们应该在它有生之年里继续供养它。"牧羊人反驳她说："可我们留着它又能为我们做什么事呢？它嘴里没有一颗牙齿，小偷根本不会在乎他。你说得不错，它的确为我们做过不少事，但那是它谋生的方式，我们也不曾亏待它呀！它现在这样子，明天杀了它更好。"
可怜的苏丹就躺在他们身旁不远处，它把牧羊人和他妻子的这番对话都听了去，想到明天就是它的末日，它非常害怕。 傍晚，它去了住在森林里的好朋友狼那儿，把自己的事都告诉了它，说他的主人准备明天要将它杀死。 狼听了说道："你先别慌，我给你出一个好主意。你的主人每天清晨都会带着他们的小孩去地里干活，这你是知道的。他们干活时，就会把小孩放在篱笆下的阴凉处。明天清晨你蹲在小孩附近，做出照看小孩的样子，我从森林里跑出来把小孩叼走，你必须装做拼命追赶我的样子，我也装做惊慌的样子扔下小孩逃走。然后你就可以把小孩带回去了。经过这一闹，你的主人一定会很感激你救回了他们的孩子，他们就会留下你，继续供养你了。"狗非常赞赏这个办法。
第二天清晨，它们按计划进行，狼刚把小孩叼走跑不多远，牧羊人和他妻子就惊慌地叫喊起来。 这时候，老苏丹跳起来奋力向狼追去，很快就追上了狼，并帮它的男主人和女主人救回了那可怜的小家伙。 看见小孩安然无恙，牧羊人拍了拍苏丹的头，说道："老苏丹，你从狼口里救回了我们的孩子，我不会再杀你了，还要好好地养活你，给你好多吃的东西。"说完又转头对妻子说："走！回家去吧，给老苏丹做一顿好吃的，把我的旧靠垫做窝给它睡，让它过得好一点。"从这以后，苏丹终于如愿以偿，过上了倍受主人家青睐的生活。
不久，狼来向苏丹祝贺，同时对它说："我的好朋友，现在你也该帮我个忙了，我很久没吃过一顿饱餐了 ，就请你在我抓吃你主人的肥羊时，把头调过去，只当没看见。 "苏丹说："那不行，我得忠于我的主人。 "狼听了之后，以为它不过是说说笑话，不会认真对待此事的。晚上，它跑来准备抓只羊美餐一顿，但苏丹把狼的企图告诉了主人。主人躲在羊圈的门后面，等候着狼的到来。狼来了以后，主人等它正忙着物色肥羊时，一记闷棍狠狠地打在了它的背上，连背上的毛都掉下了好大一撮，狼仓皇逃走了。
挨了这一棍，狼非常气愤，它叫苏丹是"一个老杂种"，发誓要对它进行报复。 第二天早晨，狼派野猪来挑战，要苏丹到森林里去，以决斗的方式来解决它们之间的事。 此刻，苏丹除了主人家的一只三条腿的瘸脚猫外，再也找不到第二个帮手，它只好叫上这只猫和它一道前往。 这可怜的猫跛着腿走起路来极不方便，所以就把尾巴举起来平衡身子。
狼和野猪先在路上等着苏丹，当它们发现对方时，远远看见猫竖在空中那长长的尾巴，以为那是猫为帮助苏丹决斗而带来的一把刀。 猫走起来一跛一跛的，它们以为猫每跛一次，就拾起了一块石头，是准备用来向它们投掷的。 看到这情况，它们俩心里害怕起来，打起了退堂鼓，说最好取消决斗为好。 说完，野猪急急忙忙地藏进了灌木丛里，狼跳到一棵大树上。 苏丹和猫不久就走了过来，四下一瞧，很奇怪它们怎么还没来。 然而，野猪这时还没有把自己完全藏好，它的耳朵还露在灌木丛外面，就在它的耳朵轻轻晃动之际，那只猫觉察到有东西在灌木丛中晃动，以为是一只老鼠，跳起来扑了上去，又是撕咬又是抓挠。 野猪受不了了，它又是跳又是叫，一边逃跑，一边大声叫道："快看树上，那上面坐的才是你们要找的对头。"苏丹和猫一齐向树上望去，后见狼正坐在树枝上，它们叫它是一个胆小鬼，不准它下来。 狼十分羞愧，就答应和苏凡讲和，这样它和老苏丹又成了好朋友。
可怜的苏丹就躺在他们身旁不远处，它把牧羊人和他妻子的这番对话都听了去，想到明天就是它的末日，它非常害怕。 傍晚，它去了住在森林里的好朋友狼那儿，把自己的事都告诉了它，说他的主人准备明天要将它杀死。 狼听了说道："你先别慌，我给你出一个好主意。你的主人每天清晨都会带着他们的小孩去地里干活，这你是知道的。他们干活时，就会把小孩放在篱笆下的阴凉处。明天清晨你蹲在小孩附近，做出照看小孩的样子，我从森林里跑出来把小孩叼走，你必须装做拼命追赶我的样子，我也装做惊慌的样子扔下小孩逃走。然后你就可以把小孩带回去了。经过这一闹，你的主人一定会很感激你救回了他们的孩子，他们就会留下你，继续供养你了。"狗非常赞赏这个办法。
第二天清晨，它们按计划进行，狼刚把小孩叼走跑不多远，牧羊人和他妻子就惊慌地叫喊起来。 这时候，老苏丹跳起来奋力向狼追去，很快就追上了狼，并帮它的男主人和女主人救回了那可怜的小家伙。 看见小孩安然无恙，牧羊人拍了拍苏丹的头，说道："老苏丹，你从狼口里救回了我们的孩子，我不会再杀你了，还要好好地养活你，给你好多吃的东西。"说完又转头对妻子说："走！回家去吧，给老苏丹做一顿好吃的，把我的旧靠垫做窝给它睡，让它过得好一点。"从这以后，苏丹终于如愿以偿，过上了倍受主人家青睐的生活。
不久，狼来向苏丹祝贺，同时对它说："我的好朋友，现在你也该帮我个忙了，我很久没吃过一顿饱餐了 ，就请你在我抓吃你主人的肥羊时，把头调过去，只当没看见。 "苏丹说："那不行，我得忠于我的主人。 "狼听了之后，以为它不过是说说笑话，不会认真对待此事的。晚上，它跑来准备抓只羊美餐一顿，但苏丹把狼的企图告诉了主人。主人躲在羊圈的门后面，等候着狼的到来。狼来了以后，主人等它正忙着物色肥羊时，一记闷棍狠狠地打在了它的背上，连背上的毛都掉下了好大一撮，狼仓皇逃走了。
挨了这一棍，狼非常气愤，它叫苏丹是"一个老杂种"，发誓要对它进行报复。 第二天早晨，狼派野猪来挑战，要苏丹到森林里去，以决斗的方式来解决它们之间的事。 此刻，苏丹除了主人家的一只三条腿的瘸脚猫外，再也找不到第二个帮手，它只好叫上这只猫和它一道前往。 这可怜的猫跛着腿走起路来极不方便，所以就把尾巴举起来平衡身子。
狼和野猪先在路上等着苏丹，当它们发现对方时，远远看见猫竖在空中那长长的尾巴，以为那是猫为帮助苏丹决斗而带来的一把刀。 猫走起来一跛一跛的，它们以为猫每跛一次，就拾起了一块石头，是准备用来向它们投掷的。 看到这情况，它们俩心里害怕起来，打起了退堂鼓，说最好取消决斗为好。 说完，野猪急急忙忙地藏进了灌木丛里，狼跳到一棵大树上。 苏丹和猫不久就走了过来，四下一瞧，很奇怪它们怎么还没来。 然而，野猪这时还没有把自己完全藏好，它的耳朵还露在灌木丛外面，就在它的耳朵轻轻晃动之际，那只猫觉察到有东西在灌木丛中晃动，以为是一只老鼠，跳起来扑了上去，又是撕咬又是抓挠。 野猪受不了了，它又是跳又是叫，一边逃跑，一边大声叫道："快看树上，那上面坐的才是你们要找的对头。"苏丹和猫一齐向树上望去，后见狼正坐在树枝上，它们叫它是一个胆小鬼，不准它下来。 狼十分羞愧，就答应和苏凡讲和，这样它和老苏丹又成了好朋友。
Bir köylünün Sultan adında sadık bir köpeği vardı. Hayvancağızın tüm dişleri dökülmüştü; artık ısıramıyordu. Bir gün köylü kapı önünde karısıyla konuşurken şöyle dedi: "Bizim yaşlı Sultan'ı yarın vuracağım, artık bize bir yararı olmuyor."
Köpeğe acıyan karısı, "Ama o bize yıllarca hizmet etti, hep sadık kaldı. Bırak da ölene kadar besleyelim" dedi.
"Sen deli misin? Onun ağzında diş kalmadı; hiçbir hırsız ondan korkmaz artık. Bırak ölsün. Bize hizmet etti, ama karşılığında da karnını doyurdu" diye cevap verdi adam.
Güneş altında bacaklarını uzatmış yatmakta olan zavallı köpek yarının son günü olacağını duyunca çok üzüldü. Akşam olunca gizlice ormana giderek arkadaşı kurdu buldu ve başına geleni anlattı.
Kurt "Dinle arkadaş" dedi ve ekledi: "Cesaretini kırma; ben sana yardım edeceğim. Aklıma bir şey geldi. Sahibinle karısı yarın sabah erkenden harmana gidecek ya! Evde kimse kalmayacağı için çocuklarını da yanlarına alacaklar. Çalışırken onu gölgelik bir yere koyacaklardır. Sen de nöbet tutarcasına onun yanma uzanırsın. Ben ormandan gelip çocuğu çalarım; sen de yerinden fırlayıp beni kovalarsın. Ben çocuğu bırakırım, sen de onu ailesine götürürsün. Böylece çocuğu kurtarmış olursun. Onlar da sana minnettar kalır, seni bağışlarlar."
Bu öneri köpeğin hoşuna gitti. Planladıkları gibi yaptılar. Baba çocuğunun kurt tarafından kaçırıldığını görünce haykırdı. Yaşlı Sultan çocuğu geri getirdiğinde ise çok sevindi. Hayvanı okşayarak "Senin artık kılına bile dokundurtmam; bundan böyle ölene kadar seni besleyeceğim" dedi. Karısına dönerek, "Eve git hemen, yaşlı Sultan'ın mamasını pişir. Artık onun ısırmasına gerek kalmayan yemekler yaparsın. Benim yatağımdaki yastığı da al, onun başının altına koy!" diye ekledi.
O günden sonra Sultan'ın keyfi yerine geldi; her isteği yerine getirildi. Aradan çok geçmedi, bir gün kurt çıkageldi. "Ee arkadaş! Sahibinin koyunlarından birini araklasam görmezlikten gelirsin herhalde! Bugünlerde yiyecek bulmak kolay olmuyor çünkü" dedi. "Olmaz!" diye cevap verdi Sultan, "Ben sahibime hep sadık kalacağım. Buna izin veremem!"
Kurt bunu ciddiye almadı ve o gece gizlice çiftliğe geldi; niyeti koyun çalmaktı. Ama köpek sahibine haber vermişti. Adam nöbetteydi ve kurdu görünce ona güzel bir sopa çekti. Kurt apar topar kaçtı oradan, ama giderken köpeğe "Dur bakalım kalleş, bunun cezasını çekeceksin!" diye bağırdı.
Ertesi sabah kurt, yabandomuzunu göndererek köpeği onun peşine taktırdı; ormana kadar gittiler. Kurt oyununu burada oynayacaktı. Bu arada Sultan üç bacaklı bir kedi görünce ona çok acıyarak yardım etmek istedi. Birlikte yürürlerken zavallı kedi topallıyor, duyduğu acıdan ötürü de kuyruğunu havaya dikiyordu. Kurt ile domuz kedinin kuyruğunu uzaktan kılıca benzettiler; köpeğin elinde bir kılıçla geldiğini sandılar.
Çok korktular; domuz dökülmüş yaprakların arkasına sığındı, kurt da bir ağaca tırmandı. Köpekle kedi oraya varıp da kimseyi göremeyince çok şaşırdı.
Domuz yaprakların arkasına tam saklanamamıştı, kulakları görünüyordu. Kedi etrafına dikkatlice bakınırken domuz kulaklarını oynattı. Kedi bunu fare sanarak üzerine sıçradı ve onu adamakıllı ısırdı. Domuz bir çığlık atarak yerinden fırladığı gibi kaçıp gitti. Giderken de, "Asıl suçlu ağaçta!" diye bağırdı. Köpekle kedi ağaca bakınca kurdu gördüler. Kurt kendi korkaklığından utandı ve bir daha köpeği rahatsız etmedi.
Köpeğe acıyan karısı, "Ama o bize yıllarca hizmet etti, hep sadık kaldı. Bırak da ölene kadar besleyelim" dedi.
"Sen deli misin? Onun ağzında diş kalmadı; hiçbir hırsız ondan korkmaz artık. Bırak ölsün. Bize hizmet etti, ama karşılığında da karnını doyurdu" diye cevap verdi adam.
Güneş altında bacaklarını uzatmış yatmakta olan zavallı köpek yarının son günü olacağını duyunca çok üzüldü. Akşam olunca gizlice ormana giderek arkadaşı kurdu buldu ve başına geleni anlattı.
Kurt "Dinle arkadaş" dedi ve ekledi: "Cesaretini kırma; ben sana yardım edeceğim. Aklıma bir şey geldi. Sahibinle karısı yarın sabah erkenden harmana gidecek ya! Evde kimse kalmayacağı için çocuklarını da yanlarına alacaklar. Çalışırken onu gölgelik bir yere koyacaklardır. Sen de nöbet tutarcasına onun yanma uzanırsın. Ben ormandan gelip çocuğu çalarım; sen de yerinden fırlayıp beni kovalarsın. Ben çocuğu bırakırım, sen de onu ailesine götürürsün. Böylece çocuğu kurtarmış olursun. Onlar da sana minnettar kalır, seni bağışlarlar."
Bu öneri köpeğin hoşuna gitti. Planladıkları gibi yaptılar. Baba çocuğunun kurt tarafından kaçırıldığını görünce haykırdı. Yaşlı Sultan çocuğu geri getirdiğinde ise çok sevindi. Hayvanı okşayarak "Senin artık kılına bile dokundurtmam; bundan böyle ölene kadar seni besleyeceğim" dedi. Karısına dönerek, "Eve git hemen, yaşlı Sultan'ın mamasını pişir. Artık onun ısırmasına gerek kalmayan yemekler yaparsın. Benim yatağımdaki yastığı da al, onun başının altına koy!" diye ekledi.
O günden sonra Sultan'ın keyfi yerine geldi; her isteği yerine getirildi. Aradan çok geçmedi, bir gün kurt çıkageldi. "Ee arkadaş! Sahibinin koyunlarından birini araklasam görmezlikten gelirsin herhalde! Bugünlerde yiyecek bulmak kolay olmuyor çünkü" dedi. "Olmaz!" diye cevap verdi Sultan, "Ben sahibime hep sadık kalacağım. Buna izin veremem!"
Kurt bunu ciddiye almadı ve o gece gizlice çiftliğe geldi; niyeti koyun çalmaktı. Ama köpek sahibine haber vermişti. Adam nöbetteydi ve kurdu görünce ona güzel bir sopa çekti. Kurt apar topar kaçtı oradan, ama giderken köpeğe "Dur bakalım kalleş, bunun cezasını çekeceksin!" diye bağırdı.
Ertesi sabah kurt, yabandomuzunu göndererek köpeği onun peşine taktırdı; ormana kadar gittiler. Kurt oyununu burada oynayacaktı. Bu arada Sultan üç bacaklı bir kedi görünce ona çok acıyarak yardım etmek istedi. Birlikte yürürlerken zavallı kedi topallıyor, duyduğu acıdan ötürü de kuyruğunu havaya dikiyordu. Kurt ile domuz kedinin kuyruğunu uzaktan kılıca benzettiler; köpeğin elinde bir kılıçla geldiğini sandılar.
Çok korktular; domuz dökülmüş yaprakların arkasına sığındı, kurt da bir ağaca tırmandı. Köpekle kedi oraya varıp da kimseyi göremeyince çok şaşırdı.
Domuz yaprakların arkasına tam saklanamamıştı, kulakları görünüyordu. Kedi etrafına dikkatlice bakınırken domuz kulaklarını oynattı. Kedi bunu fare sanarak üzerine sıçradı ve onu adamakıllı ısırdı. Domuz bir çığlık atarak yerinden fırladığı gibi kaçıp gitti. Giderken de, "Asıl suçlu ağaçta!" diye bağırdı. Köpekle kedi ağaca bakınca kurdu gördüler. Kurt kendi korkaklığından utandı ve bir daha köpeği rahatsız etmedi.