母狼高司普和狐狸


De vos en de moeder van zijn petekind


母狼生了一只小狼,于是请来狐狸当教父。 她说:"总之,狐狸是我们的近亲,见多识广而且头脑聪明;它能教好我儿子,帮他在世界上生存。"狐狸装得很诚实地说:"亲爱的高司普太太,感谢你对我的尊敬,我也要同样对待你,不辜负你的期望。"在宴席上,他非常高兴地尽情大吃,然后对狼妈妈说:"亲爱的高司普太太,我们有责任让孩子们吃得好吃得饱,这样他们才能长得结实强壮。我知道有个羊圈,我们可以轻而易举地搞到一块肥肉来。"狼一听,觉得不错,于是跟着狐狸来到农庄。 它指着远处的一群羊说:"你可以轻易地悄悄溜进去,我到另一边看看能不能抓只鸡回来。"其实它没去另一边,而是在森林的入口处坐了下来,伸直了腿脚休息。
母狼爬进羊圈,里面一只狗狂叫起来。 农夫听到了跑出来,逮住了母狼高司普,而且将一盆准备用来洗衣服的强碱性的水泼在了它身上。 母狼总算逃出来了,那只狐狸却假装很哀伤地说:"哦,亲爱的高司普太太,我真是不幸。农夫抓住了我,把我所有的脚指头都打断了。如果你不愿意看着我躺在这里死去,那你就背我回去吧。"母狼尽管自己也只能慢慢地走,可它很关心狐狸,把它驮到了背上,把这个没病没痛的教父背回了家。 这时,狐狸对母狼说:"再见,亲爱的高司普太太,愿你吃上一顿精美的烤肉。"它开心地笑着走了。
Mevrouw Wolf kreeg eens een jong wolfje en liet de vos tot peet nodigen. "Hij is toch bijna van de familie," zei ze, "hij heeft een behoorlijk verstand en veel handigheid, hij kan 't jongetje allerlei dingen leren en hem nog in de wereld voorthelpen." De vos kwam ook met een uitgestreken snoet en zei: "Beminnelijke moeder van mijn petekind, ik bedank u zeer voor de eer, die u me bewezen hebt, en ik zal me zeker zo gedragen, dat u er al het genoegen van heeft, dat u ervan verwacht."
Bij het doopmaal at hij flink en maakte veel plezier en dan zei hij: "Lieve mevrouw Wolvin, het is onze plicht voor de jonggeborene te zorgen; u moet goede voeding hebben, dat het flink en sterk wordt, ik weet een schaapsstal, waaruit we gemakkelijk een mooi stuk kunnen halen."
Dat wijsje beviel de wolvin en ze ging met de vos naar de boerderij. Hij wees haar de stal uit de verte en zei: "Daar kunt u ongezien binnen sluipen, en ik ga ondertussen aan de andere kant kijken of ik geen haantje kan pikken." Maar dat deed hij niet, hij ging naar de bosrand, strekte z'n benen uit en ging liggen soezen. De wolvin kroop de stal in, daar was een hond die aansloeg, zodat de boeren aan kwamen lopen, de petemoei betrapten en een scherp sop van gebrande as over haar huid uitgooiden.
Tenslotte ontkwam ze en sleepte zich naar buiten: daar vond ze de vos, die erg klaagde en zei: "Ach lieve petemoei, wat is het vreselijk! De boeren hebben me overvallen en aan alle kanten geslagen; als u niet wil dat ik hier ter plaatse blijf liggen en sterf, dan moet u me naar huis dragen." De wolvin kon zelf maar langzaam voort, maar ze was zeer bezorgd voor de vos, ze nam hem op haar rug en droeg de gezonde peet die niets mankeerde, langzaam tot aan haar hol. "Vaarwel, lieve petemoei! en dat de buite u goed bekome!" en toen lachte hij haar geweldig uit en sprong weg.