Tuhaf bir çocuk


犟孩子


Bir zamanlar tuhaf bir çocuk vardı, annesinin sözünü hiç dinlemezdi. Bu yüzden Tanrı onu cezalandırdı ve hasta etti. Hiçbir hekim onu iyileştiremedi; sonunda ölüm döşeğine düştü. Mezara gömüldüğünde ve üzerine toprak atıldığında bir kolcağızı yerden havaya doğru uzandı. Onu yeniden gömüp üzerine toprak attılarsa da hiçbir yararı olmadı; kolu hep dışarıda kalıyordu. Derken annesi mezara geldi ve bu kolu sopayla dövdü. Bunu yapar yapmaz kol toprak altına çekildi ve çocukcağız ebedi uykusuna kavuştu.
从前有个非常任性的小孩,她从不听母亲的话,上帝对此很不高兴,让她得了医生谁也治不好她的病,很快她就踏上了黄泉之路。 人们把她的尸体放入了墓穴,然后向她身上撒泥土,但突然她的一只手臂伸了出来,向上举着。 人们把她的手臂又塞了进去,继续撒泥土,但她的手臂又伸了出来。 对此她母亲也无计可施,只得走下墓穴,用棍子在那手臂上敲了一下,它这才缩了进去,这样小女孩总算在地下安静地长眠了。