Daar zaten eens zeven Zwaben bij elkaar. De eerste heette Schout, de tweede Jakli, de derde Marli, de vierde Jergli, de vijfde was Michel, de zesde Hans, en de zevende Veitli, en ze waren alle zeven van plan de wereld door te trekken, op avonturen uit en om grote daden van dapperheid te verrichten. Maar om ook gewapend en veilig te zijn, meenden ze dat het goed zou zijn als ze één enkele, maar heel sterke, grote speer lieten maken. Deze speer pakten ze allen samen vast, vooraan liep de moedigste en manlijkste, dat moest Schout zijn, dan volgden de andere en Veitli liep achteraan.
Nu gebeurde het, toen ze eens in de hooimaand lang gelopen hadden, maar ze nog een heel stuk voor de boeg hadden tot het dorp waar ze overnachten wilden, dat er in de schemering op een wei een grote horzel, niet ver van hen af, achter een struik, voorbijvloog en vijandig gonsde. Schout schrok, hij had de speer haast laten vallen en het angstzweet brak hem uit over z'n hele lijf. "Hoort! hoort!" riep hij z'n makkers toe, "hemel! ik hoor een trom!" En Jakli die achter hem de speer vasthield en die ik weet niet wat voor geur in de neus kwam, sprak: "Er is bepaald iets, want ik proef kruit en lont." Op deze woorden maakte Schout zich gereed tot de vlucht; hij maakte een grote sprong over een heg, maar omdat hij net op de punten van een hark sprong die van 't hooien was blijven liggen, sloeg de steel hem in 't gezicht en gaf hem een flinke klap. "O wee! o wee!" schreeuwde Schout, "neem mij gevangen, ik geef me over, ik geef me over!" De andere zes sprongen er de een na de ander overheen en riepen: "Geef jij je over, dan doe ik 't ook, geef jij je over, dan doe ik het ook!"
Tenslotte, toen er geen vijand kwam om hen vast te binden en weg te voeren, merkten ze dat ze gefopt waren; en opdat de zaak niet bekend zou worden bij de mensen, en ze niet voor de gek werden gehouden en bespot, bezwoeren ze elkaar het geheim te houden, tot iemand er onverhoopt over praten zou.
Hierop gingen ze verder. Maar het tweede gevaar dat opdoemde, stond in geen vergelijking met het eerste. Na een paar dagen ging hun weg door een braakliggend land, daar zat een haas te soezen in de zon; zijn oren staken omhoog en zijn grote ogen staarden star, al sliep hij eigenlijk. Bij de aanblik van het wrede, wilde dier schrokken zij en bespraken, wat het gevaar zou kunnen beperken. Want vluchtten ze, dan was er kans dat het ondier hen nazette en hen allen met huid en haar zou verslinden.
Dus zeiden ze: "We moeten een grote gevaarlijke strijd beginnen; flink gewaagd is half gewonnen!" en ze pakten alle zeven de speer vast, Schout vooraan en Veitli achteraan. Schout wilde de speer nog eerst tegenhouden, maar Veitli was, achteraan, de moedigste, hij wilde een stormloop en riep:
"Uit aller Zwaben naam stoot toe
Anders wens 'k je een verlamming toe"
Maar Hans wist hem te treffen en zei:
"Alle donders, jij hebt goed kletsen,
Jij bent bij de drakenjacht de letste."
Maar Michel riep:
"Het scheelt maar net een haar
of het is de duivel zelf zowaar."
Nu kwam de beurt aan Jergli, en die zei:
"Is hij het niet, dan toch zijn moer,
of de duivel z'n stiefbroer."
Maar Marli had een goed idee en zei tegen Veitli:
"Ga, Veitli, ga jij maar vooraan,
Ik zal achter op jouw plaats gaan staan!"
Maar daar luisterde Veitli niet naar, en Jakli zei:
"Vóóraan te staan, komt welbeschouwd
Alleen maar toe aan meneer Schout."
Toen nam Schout een moedig besluit en sprak zwaarwichtig:
"Begeef u moedig in de strijd,
Dan ziet men dat gij dapper zijt."
En toen gingen ze allemaal tegelijk op de draak af. Schout sloeg een kruis en smeekte om hemelse hulp; maar dat alles hielp niets: de vijand kwam steeds dichterbij, en hij schreeuwde vol angst: "Hou! Hoerlehou! Hou, hou-hou!" Daarvan werd de haas wakker, hij schrok en sprong er ijlings vandoor.
Anders wens 'k je een verlamming toe"
Maar Hans wist hem te treffen en zei:
"Alle donders, jij hebt goed kletsen,
Jij bent bij de drakenjacht de letste."
Maar Michel riep:
"Het scheelt maar net een haar
of het is de duivel zelf zowaar."
Nu kwam de beurt aan Jergli, en die zei:
"Is hij het niet, dan toch zijn moer,
of de duivel z'n stiefbroer."
Maar Marli had een goed idee en zei tegen Veitli:
"Ga, Veitli, ga jij maar vooraan,
Ik zal achter op jouw plaats gaan staan!"
Maar daar luisterde Veitli niet naar, en Jakli zei:
"Vóóraan te staan, komt welbeschouwd
Alleen maar toe aan meneer Schout."
Toen nam Schout een moedig besluit en sprak zwaarwichtig:
"Begeef u moedig in de strijd,
Dan ziet men dat gij dapper zijt."
En toen gingen ze allemaal tegelijk op de draak af. Schout sloeg een kruis en smeekte om hemelse hulp; maar dat alles hielp niets: de vijand kwam steeds dichterbij, en hij schreeuwde vol angst: "Hou! Hoerlehou! Hou, hou-hou!" Daarvan werd de haas wakker, hij schrok en sprong er ijlings vandoor.
Maar toen Schout hem over 't veld zag rennen, riep hij vol blijdschap:
"Wel Veitli staak dat groot geraas:
Het monster is alleen een haas!"
Maar de Bond van de Zwaben zocht meer avonturen en kwam bij de Moezel, een moerassig, stil en diep water waarover niet veel bruggen liggen, maar op verschillende plaatsen moet men per schip overvaren. Omdat de zeven Zwaben dat niet wisten, vroegen ze een man die aan de overkant stond te werken, hoe men aan de overkant kon komen. Maar de man verstond hen niet, 't was zo ver en ze praatten zo Zwabisch, en hij vroeg in 't Triersche dialect: "Waat? Waat?" Maar Schout dacht dat hij zei: "Waad, waad door het water!" en omdat hij de voorste was begon hij er al in te gaan, en hij wou de Moezel door.
"Wel Veitli staak dat groot geraas:
Het monster is alleen een haas!"
Maar de Bond van de Zwaben zocht meer avonturen en kwam bij de Moezel, een moerassig, stil en diep water waarover niet veel bruggen liggen, maar op verschillende plaatsen moet men per schip overvaren. Omdat de zeven Zwaben dat niet wisten, vroegen ze een man die aan de overkant stond te werken, hoe men aan de overkant kon komen. Maar de man verstond hen niet, 't was zo ver en ze praatten zo Zwabisch, en hij vroeg in 't Triersche dialect: "Waat? Waat?" Maar Schout dacht dat hij zei: "Waad, waad door het water!" en omdat hij de voorste was begon hij er al in te gaan, en hij wou de Moezel door.
Het duurde niet lang of hij zonk weg in de modder en verdronk in de aanspoelende, diepe golven, maar z'n hoed kwam door de wind aan de overkant, en een kikker ging erbij zitten kwaken: "Waak! waak! waak!" Dat hoorden de zes anderen van de overkant en zeiden: "Schout roept ons al van de overkant, als hij kan waden, waarom zouden wij het dan niet kunnen?" En ze sprongen daarom vlug allemaal in 't water en verdronken, zodat het een kikker was die hen alle zes om zeep bracht, zodat niemand van de Zwabenbond ooit meer thuis kwam.
从前有七个斯瓦比亚人住在一块，他们分别是斯尔茨先生、杰克力、马力、约科力、米绍尔、汉斯和韦特利。 七个人都决心周游世界去猎奇探险，行善济世。 但是为了行路安全，手中须有武器，他们认为最好能造一根又长又结实的矛。 矛造好后七个人马上把那根矛抓在手里，排好了队，排头的是那个最大胆勇猛的斯尔茨先生，其他六个一字排开，紧随其后，韦特利排在最后。 他们走啊走啊，走了好长的路，但距离他们要投宿的村庄还有一大段路，他们只好在干草堆上睡上一宿。 黄昏时在一片草地上，一只大甲虫亦或是大赤蜂从灌木丛后飞来，嗡嗡地发出扰人的声音。 斯尔茨先生吓出了一身冷汗，赶紧放下手中的矛。 "听啊！听啊！"他叫道，"天啊！我听到一阵鼓声。"杰克力紧随其后托着那支矛，鼻子里也闻到了某种气味，"肯定发生了什么事，我闻到了火药和火柴味。"一听这话斯尔茨先生调转头就跑，转眼就跨过了树篱，但当他就要跳过人们晒完草后扔在一边的耙犁时，耙柄撞了一下他的脸，狠狠地砸了他一下。 "唉哟！唉哟！"他大叫起来，"你抓着我了，我投降！我投降！"其他六个也都跌撞过来，一个趴在另一个头上，大呼小叫："你投降，我也投降！你投降，我也投降！"最后，并没有敌人来把他们捆起来带走，他们意识到自己弄错了，为了不让别人知道这件事，免得别人戏谑嘲笑，他们互相起誓要保守机密，当然此事到很久以后还是有人无意中说出来了。 于是他们又继续往前走。 他们经历的第二道难关比起第一次来差远了。 又过了几天，他们走进了一片荒地，发现一只野兔正缩在那儿晒太阳，它双耳耸立，瞪着对亮晶晶的大眼睛。 七个人看到可怕的野兽都给吓怕了，商量着怎样做才会最安全。 因为他们知道一旦跑开，那只怪兽恐怕就会追上来将他们吃掉。 所以他们说："我们必须进行一场刺激惊险的搏斗，勇敢向前就是成功的一半。"七个人紧紧地抓着矛，斯尔茨先生总想把矛拿着不动，但排在最后的韦特利却变得极为勇敢，想冲锋向前，口中念念有词：
"以全体斯瓦比亚人的名义勇敢地向前冲，
不然你们就像跛子一样趴下！ "
但是汉斯知道怎么对付，说：
"我敢打赌，你只是说得漂亮，
每次战斗你总是落在最后。 "
米绍尔说道：
"丝毫不差，丝毫不差，
那家伙简直就是一个鬼。 "
轮到约科力了，他接着说：
"如果不是鬼，就是鬼的妈，
要不就是鬼的过继兄弟。 "
马力突然有了个好主意，他对韦特利说：
"上吧，韦特利；上吧，韦特利，
有我在后面抓着矛。 "
韦特利没有照着做，于是杰克力说：
"斯尔茨先生该是第一个，
要知光荣属于冲在最先的人。 "
最后斯尔茨先生鼓起了勇气，威风凛凛地说：
"让我们冲锋向前，参加战斗，
以显示我们的勇猛和力量。 "
于是七个人一齐冲向那野兽。 斯尔茨先生双手划着十字，祈求上帝的帮助，但这一切都无济于事，当他离"敌人"越来越近时，他口中惊恐地发出了："喔！喔！"声并且是声嘶力竭，痛苦万分的声音，叫声惊醒了野兔，它吓了一大跳便迅速逃开了。 斯尔茨先生见她逃离了战场，高兴地大叫：
"快看哪，韦特利，快看哪，
那恶魔只不过是只野兔。 "
接着七个斯瓦比亚人继续他们的探险，这天他们来到了摩塞莱河。 这是一条布满了青苔，平静而深沉的河流，水面上桥儿不多，有好多地方要乘船过去。 但这七个斯瓦比亚人却对此一概不知。 他们冲着对岸一位正在干活的人猛叫，问他怎样才能过去。 因两岸距离远，别人又听不懂他们的话，那人没懂他们要干什么，于是就用他特武人的土话说："干啥子？干啥子？"斯尔茨先生以为他在说："涉水过河。"因为他排在最头，所以第一个踏入了河里。 不久他就陷进泥里站不起来了，河里的浪花不断向他砸来，他的帽子也被风吹到了对岸。 一只青蛙正好蹲在帽子旁，叫着："呱，呱，呱。"呆在一边的六个人听到叫声，说道："喔，伙计们，斯尔茨先生在叫咱们，既然他能涉水过河，我们为什么不能？"于是六人一齐跳入了水中，结果全部淹死了。 就这样一只青蛙要了六条人命，那群斯瓦比亚人没有一个活着回家的。
"以全体斯瓦比亚人的名义勇敢地向前冲，
不然你们就像跛子一样趴下！ "
但是汉斯知道怎么对付，说：
"我敢打赌，你只是说得漂亮，
每次战斗你总是落在最后。 "
米绍尔说道：
"丝毫不差，丝毫不差，
那家伙简直就是一个鬼。 "
轮到约科力了，他接着说：
"如果不是鬼，就是鬼的妈，
要不就是鬼的过继兄弟。 "
马力突然有了个好主意，他对韦特利说：
"上吧，韦特利；上吧，韦特利，
有我在后面抓着矛。 "
韦特利没有照着做，于是杰克力说：
"斯尔茨先生该是第一个，
要知光荣属于冲在最先的人。 "
最后斯尔茨先生鼓起了勇气，威风凛凛地说：
"让我们冲锋向前，参加战斗，
以显示我们的勇猛和力量。 "
于是七个人一齐冲向那野兽。 斯尔茨先生双手划着十字，祈求上帝的帮助，但这一切都无济于事，当他离"敌人"越来越近时，他口中惊恐地发出了："喔！喔！"声并且是声嘶力竭，痛苦万分的声音，叫声惊醒了野兔，它吓了一大跳便迅速逃开了。 斯尔茨先生见她逃离了战场，高兴地大叫：
"快看哪，韦特利，快看哪，
那恶魔只不过是只野兔。 "
接着七个斯瓦比亚人继续他们的探险，这天他们来到了摩塞莱河。 这是一条布满了青苔，平静而深沉的河流，水面上桥儿不多，有好多地方要乘船过去。 但这七个斯瓦比亚人却对此一概不知。 他们冲着对岸一位正在干活的人猛叫，问他怎样才能过去。 因两岸距离远，别人又听不懂他们的话，那人没懂他们要干什么，于是就用他特武人的土话说："干啥子？干啥子？"斯尔茨先生以为他在说："涉水过河。"因为他排在最头，所以第一个踏入了河里。 不久他就陷进泥里站不起来了，河里的浪花不断向他砸来，他的帽子也被风吹到了对岸。 一只青蛙正好蹲在帽子旁，叫着："呱，呱，呱。"呆在一边的六个人听到叫声，说道："喔，伙计们，斯尔茨先生在叫咱们，既然他能涉水过河，我们为什么不能？"于是六人一齐跳入了水中，结果全部淹死了。 就这样一只青蛙要了六条人命，那群斯瓦比亚人没有一个活着回家的。