De afvalrestjes


扔掉的亚麻


Er was eens een meisje, heel mooi, maar ook erg lui. Als ze moest spinnen, dan had ze zo het land, dat ze, als er maar een klein oneffenheidje in het vlas was, meteen een heel brok mee uit trok en naast zich op de grond gooide. Maar ze had een dienstmeisje dat heel vlijtig was, die zocht al dat weggeworpen vlas bij elkaar, haalde het uit de knoop, spon het weer en liet er een mooi jurkje van weven voor zichzelf.
Nu had een jonge man het luie meisje gevraagd om met hem te trouwen en de bruiloft zou gehouden worden. Op de laatste avond danste het ijverige meisje in haar mooie jurkje vrolijk rond, en toen sprak de bruid:
"Ach, wat danst dat meisje netjes
in mijn afvalrestjes!"
De bruidegom hoorde dat; en hij vroeg aan de bruid, wat ze daarmee zeggen wilde. Toen vertelde ze 't hem, dat het meisje een jurk gemaakt had van alle vlasresten die zij had weggegooid. Toen de bruidegom dat hoorde, en begreep hoe lui ze was, liet hij haar staan, ging naar het andere meisje en koos haar tot vrouw.
从前有位姑娘长得很漂亮,但很懒惰又马虎。 如果叫她纺织,她总是心浮意躁,麻里有个小结,她就会扯掉一大堆麻,扔在身边的地上。 有一个勤快的丫头,把摔掉的麻收拢来,洗干净,又精心地纺了一遍,用它织成了一件漂亮的衣服。 一个年轻人向那懒姑娘求婚,他们很快就要举行婚礼了。 在结婚的前一晚,那勤快的丫头穿着她那美丽的衣服,高兴地来他家跳舞,新娘说:
"啊呀,那丫头穿着我不要的东西,
竟来堂而皇之地跳舞! "
新郎听见了,很是迷惑,问新娘说这话是什么意思。 于是她跟他说,那女孩穿的衣服,是她扔掉的麻织成的。 新郎听到这话 ,晓得她懒,而那穷女孩勤快,就毫不犹豫地撇下了她,走到了那勤快的姑娘跟前,选了她做了自己的妻子。