Były sobie trzy kobiety zaklęte w kwiaty, które rosły na polu. A jedna z nich mogła nocować w domu. Pewnego dnia rzekła do swego męża, gdy zbliżał się dzień i musiała już wracać do swych towarzyszek na pole by z powrotem zmienić się w kwiatka: "Gdy przyjdziesz dzisiaj o południu i mnie zerwiesz, będę wybawiona i będę mogła zostać z tobą!" Tak też się stało. A teraz pytanie, jak poznał ją mąż, skoro kwiatki były takie same i niczym się nie różniły. Odpowiedź: "Gdy w nocy była w domu, a nie na polu, nie spadała na nią rosa jak na pozostałe dwie. Właśnie po tym poznał ją mąż."
Tłumaczył Jacek Fijołek, © Jacek Fijołek
Были обращены три женщины в цветы, они росли на поле, и один из цветков мог бывать по ночам дома.
И вот, когда начало уже светать, говорит раз женщина своему мужу, - а ей пора уже было идти опять к своим подружкам на поле и сделаться опять цветком:
- Если ты придешь нынче до полудня на поле и меня сорвешь, я буду расколдована и буду опять жить с тобой.
Так и случилось. Но вот спрашивается, как же муж узнал ее? Ведь цветы были похожи друг на друга и различить их было нельзя.
Ответ: "А вот как: ведь она-то ночевала у себя дома, на поле ее не было, и роса на нее не упала, как на те два других цветочка, и поэтому муж мог ее узнать".