The fishes had for a long time been discontented because no order prevailed in their kingdom. None of them turned aside for the others, but all swam to the right or the left as they fancied, or darted between those who wanted to stay together, or got into their way; and a strong one gave a weak one a blow with its tail, which drove it away, or else swallowed it up without more ado. "How delightful it would be," said they, "if we had a king who enforced law and justice among us!" and they met together to choose for their ruler, the one who could cleave through the water most quickly, and give help to the weak ones.
De vissen waren al lang ontevreden, dat er geen orde heerste in hun rijk. Niemand bekommerde zich om de anderen. Dat zwom maar rechts en links door elkaar zoals het hun inviel, glipten tussen anderen door die samen wilden blijven, of versperden hen de weg en de sterkere gaf de zwakkere een slag met zijn staart, zodat hij ver weg raakte, of hij slokte hem zonder meer op. "Wat zou het goed zijn als wij een koning hadden, die recht en gerechtigheid uitoefende over ons," zeiden ze, en ze verenigden zich om die vis tot hun heer te kiezen, die de wateren het vlugst kon doorschieten en de zwakke hulp kon brengen. Dus stelden ze zich in rij en gelid op langs de oever, en de snoek gaf een teken met zijn staart, waarop ze allemaal tegelijk erop los gingen. Als een pijl schoot de snoek voort en met hem de haring, de grondel, de baars, de karper en hoe ze allemaal heten mogen. Ook de schol zwom mee, en hoopte bij 't doel te komen.
They placed themselves in rank and file by the shore, and the pike gave the signal with his tail, on which they all started. Like an arrow, the pike darted away, and with him the herring, the gudgeon, the perch, the carp, and all the rest of them. Even the sole swam with them, and hoped to reach the winning-place. All at once, the cry was heard, "The herring is first!" - "Who is first?" screamed angrily the flat envious sole, who had been left far behind, "who is first?" - "The herring! The herring," was the answer. "The naked herring?" cried the jealous creature, "the naked herring?" Since that time the sole's mouth has been at one side for a punishment.
Opeens weerklonk het: "De haring is vooraan! De haring is vooraan!" - "Wie is voor?" schreeuwde de platte, jaloerse schol verdrietig, want hij was ver achter, "wie is er voor?" - "De haring! De haring!" was het antwoord. "Die naakte haring?" riep de schol, "die naakte haring?" en sinds die dag staat voor straf z'n bek scheef.