De broodkruimels op tafel


机の上のパンくず


De haan heeft eens tegen zijn kippetjes gezegd: "Komen jullie allemaal de kamer in, de kamer in, de kamer in, broodkruimels pikken op de tafel, op tafel, op tafel; want de vrouw is uit, op visite." Toen zeiden de kippetjes: "Nee nee nee, kommen niet, kommen niet, weet je de vrouw is altijd zo boos, altijd zo boos, altijd zo boos!" En dan zegt de haan weer: "Ze weet er immers niks van, kom toch hier! kom toch hier! kom toch hier! Ze gunt jullie ook nooit niks." Maar de hennetjes riepen: "Nee nee nee, ze is uit en voorbij, uit en voorbij, uit en voorbij, we gaan d'r niet op, gaan d'r niet op, gaan d'r niet op!" Maar de haan liet hen geen ogenblik met rust, aldoor en overal joeg hij de kippen op, tot ze eindelijk de kamer zijn binnen gegaan en op tafel de kruimels zijn gaan pikken. Juist komt de vrouw thuis, haalt gauw een stok, slaat ze eraf en knuppelt er hard op los. En als ze dan eindelijk op het erf weer allemaal bij mekaar zijn, zeggen de kippetjes tegen de haan: "Och-och-och-och-och ik ben zo akelig! Och-och-och-och-och ik ben zo akelig!" En toen heeft de haan gelachen en gezegd: "Ha-ha-ha-ha-had ik het niet gedacht?" En daarmee konden ze gaan.
ある日ジョージはめんどりたちに言いました。「部屋に入っておいで。テーブルの上のパンくずをついばもう。おかみさんはでかけてしまったよ。」するとめんどりたちは「だめ、だめ、行かないよ。おかみさんが知ったら、ぶつもの。」と言いました。ジョージは「おかみさんは何もわからないよ。だからおいで。何て言ってもおかみさんはおいしいものをくれないじゃないか。」と言いました。するとめんどりたちはまた、「だめ、だめ、パンくずは触っちゃいけないのよ。行っちゃだめよ。」と言いました。しかし、ジョージが何度もうるさく言うので、とうとうめんどりたちは行き、テーブルの上にのっかって一生懸命パンくずを食べました。しかし、ちょうどそのときおかみさんが来て、大急ぎで棒をつかむと鳥たちをぶって、とてもひどい目にあわせました。それから家の外に出ていたとき、めんどりたちはジョージに「こっ、こっ、こっ、こっ、これでわかった?」と言いました。するとジョージは笑って、「こっ、こっ、こっ、こうなると思ってた?」と言いました。それでただみんな逃げていきました。