昔、一人の貧しい女がいて、子供が二人ありました。下の子は毎日森にたきぎを集めに行かなければなりませんでした。ある時、子供がたきぎを探して遠くまで行ったとき、小さな子供が、とても力があり、熱心に木を拾い、手伝って家まで運んでくれました。それから、あっという間にその不思議な子供は消えてしまいました。下の子は母親にこれを話しましたが、母親は初め信じようとしませんでした。とうとう子供は家に一本のばらを持って来て、「そのきれいな子がこのばらをくれて、花が満開になったら戻ってくると言ったよ。」と母親に話しました。母親はそのばらを水につけました。ある朝、子供はベッドから起きられませんでした。母親がベッドに行ってみると子供は死んでいました。しかし、とても幸福そうにほほえんでいました。
その同じ朝、ばらは満開でした。
Bir zamanlar fakir bir kadının iki oğlu vardı; küçük olanı her gün ormana gidip odun kesmek zorundaydı. Bir gün çok uzaklara gittiğinde karşısına küçük bir çocuk çıktı. Eli çok hızlıydı; topladığı odunları oğlanın evinin önüne götürüp yığdı ve kendisi o anda kayboldu. Oğlan bunu annesine anlattı, ama kadın inanmak istemedi. Bunun üzerine oğlan eve bir tek gül getirdi ve bunu o güzel ve küçük çocuğun verdiğini söyledi, gül açtığı zaman o çocuk yine gelecekmiş! Annesi gülü içi su dolu vazoya koydu. Bir sabah oğlan yatağından hiç kalkmadı. Annesi gidip ona baktı ve çocuğunu ölü buldu; yüzünde şirin bir ifade vardı. Ve o sabah gül açıverdi.