Onze Lieve Vrouwe Glaasje


Our lady's little glass


Eens was een voerman met zijn kar, die zwaar was beladen met vaten wijn, op de weg vastgeraakt, en hij kon de kar ondanks alle moeite niet vrij krijgen. Nu kwam juist Ons lieve Vrouwke die weg langs, en toen ze zag in wat voor moeilijkheden de voerman geraakt was zei zij tegen hem:
"Ik ben moe en dorstig, geef me een glaasje wijn, dan zal ik je wagen wel los krijgen." - "Graag," antwoordde de voerman, "maar ik heb geen glas, waarin ik u wijn zou kunnen geven." Toen brak Ons lieve Vrouwke een wit bloemetje af, wit met rode streepjes, het is een akkerwinde en het lijkt heel veel op een glaasje, en dat gaf ze aan de voerman. Hij vulde het met wijn, en Onze lieve Vrouwke dronk eruit, en op dat ogenblik raakte de wagen los, en de voerman kon weer verder rijden.
En het bloemetje heet nog altijd Onze Lieve Vrouwe Glaasje.
Once upon a time a waggoner's cart which was heavily laden with wine had stuck so fast that in spite of all that he could do, he could not get it to move again. Then it chanced that Our Lady just happened to come by that way, and when she perceived the poor man's distress, she said to him, "I am tired and thirsty, give me a glass of wine, and I will set thy cart free for thee." - "Willingly," answered the waggoner, "but I have no glass in which I can give thee the wine." Then Our Lady plucked a little white flower with red stripes, called field bindweed, which looks very like a glass, and gave it to the waggoner. He filled it with wine, and then Our Lady drank it, and in the self-same instant the cart was set free, and the waggoner could drive onwards. The little flower is still always called Our Lady's Little Glass.