狐狸太太的婚事


De bruiloft van vrouw vos


从前,有一只狡猾的老狐狸,他很想知道自己的妻子对自己是不是真心真意的。 所以,有一天他直挺挺地躺在长凳下面装死,那样子就像是一只死老鼠。
狐狸太太走进自己的房间里,把门关上了,她的女仆猫小姐则坐在厨房的火炉旁做饭。 老狐狸死了的消息很快就传开了,不久来了一只年青的狐狸敲着门说道:
"猫咪小姐!猫咪小姐!
你今天过得好吗?
你是在睡觉还是在打发时间呢? "
猫走过去打开门,看见门口站着一只年青的狐狸,所以她对他问:
"不,不,狐狸先生,
这大白天我没有睡觉,
我在调制上等的白酒,
阁下有空来吃午饭吗? "
狐狸说道:"不了,谢谢你,请问可怜的狐狸太太怎样了?"
猫小姐回答说:
"她整天坐在自己的房间里,
泪水涟涟地哀叹自己命苦,
连漂亮的眼睛都哭红了,
哎! 都是因为狐狸老先生死了。 "
年青的狐狸说道:
"请你去对她说,
来了一只年青的狐狸,
他来的目的,
是向她求婚的。 "
猫听了,踏着轻快的脚步上楼来到狐狸太太的房间,轻轻地敲着门说道:
"狐狸太太,你在里面吗?"
"哎!我可爱的猫咪,你找我有事吗?"
"门口来了一位求婚者。"
狐狸太太马上回答说:
"亲爱的,他长得怎样?
他个头高,身子挺直吗?
他有九条尾巴吗?
一定要有九条尾巴,
如果没有,
他就不能向我求婚。 "
"哎呀!他只有一条尾巴。"猫说道,"那我不会接受他。"
狐狸太太回答说。 猫小姐下楼送走了这位求婚者。
不久,另一只狐狸来敲门,这只狐狸只有二条尾巴,他的遭遇不比第一位求婚者好多少,也被猫小姐打发走了。 接着一连来了几只狐狸,都被狐狸太太拒绝了。 最后来了一只和老狐狸一样长着九条尾巴的狐狸。
寡妇听到这个消息,立刻跳起来说道:
"啊!我可爱的猫咪,
打开窗户和门,
把我所有的朋友都邀来,
参加我的结婚典礼,
将我那令人作呕的老家伙,
从窗子里仍到大街上去。 "
但是,当结婚宴会准备好时,老狐狸突然跳了起来,抓起一根棍棒,把所有的来宾,包括狐狸太太一起都赶出了门。
过了一段时间,老狐狸真的死了,很快有一只狼来问候,他敲着门说:
"猫小姐,你好,你的胡须多整洁啊!
你怎么独自规规矩矩地坐在这儿呢?
你是在做好吃的东西,
我说的对不对呀? "
猫回答说:
"对了,这是我今天的午餐。
面包加牛奶,
阁下愿意留下来吃饭还是去给你倒一杯酒来喝? "
狼说道:"谢谢你,别客气!我想知道狐狸太太是不是在家。"猫回答说:
"她整天孤零零地坐着,
悲伤地哭泣,
哎呀,哎呀!
都是因为狐狸先生过世了。 "
狼说道:
"哎--,亲爱的猫咪小姐这的确是一件伤心的事,
但你认为我怎么样?
她能同意我作她的丈夫吗? "
猫回答道:
"狼先生,我可不知道她的意思,
你在这儿坐一坐,
我上楼去看一看。 "
猫搬了一把椅子,非常乐意地摇着耳朵,轻快地上楼去了。 她来到狐狸太太的门前,用戴在脚爪上的戒指敲着门说道:"狐狸太太,你在里面吗?"
寡妇说道:"喔!我在,请进来!我的乖乖,我听见厨房里有说话声,告诉我那是谁呀?"
猫回答说:
"那时一只漂亮的狼,
他长着一身光滑的皮毛,
他正打这儿经过,
走进来看了看(因为老狐狸先生死了),
说你是否愿意,
嫁给他做他的妻子。 "
狐狸太太说问:"可他有红红的脚,尖尖的嘴鼻吗?"猫说:"没有。""那他不适合做我的丈夫。"
狼很快就被打发走了。 接着来了一条狗,然后是山羊,再接着是一头熊、一头狮子,所有的兽类动物都来过,一个接一个,它们都只有老狐狸具有的某些特征,都不合狐狸太太的意,猫奉命把他们送走了。
最后,终于有一只年青的狐狸来了,狐狸太太问:"他有四条红红的脚和尖尖的嘴鼻吗?"猫回答说:"是的。"
狐狸太太吩咐道:
"那么,猫咪,把客厅打扫一下,
看起来要干净整洁。
把老家伙仍到街上去,
这个愚蠢的老无赖,
他死了我真高兴。
我现在就要嫁给,
一只年青可爱的狐狸。 "
婚礼举行了,欢乐的钟声敲响了。 朋友和亲戚们都唱起了歌,跳起了舞,举杯畅饮,谁也不知道他们欢跳了多久,也许现在他们还在跳呢!
EERSTE SPROOKJE
Er was eens een oude vos, die negen staarten had. Hij dacht dat zijn vrouw hem bedroog en nu wilde hij haar eens op de proef stellen. Hij ging onder de bank liggen, hield zich doodstil, en deed of hij zo dood was als een pier. Mevrouw Vos ging naar haar kamer, sloot zich op, en haar meid, juffrouw Poes, zat bij de haard en kookte. Toen het bekend werd, dat de oude vos dood was, kwamen de vrijers eraan. De meid hoorde dat er iemand voor de deur stond en aanklopte, ze ging opendoen. Het was een jonge vos. Hij zei:
"Hoe zou juffrouw Poes het maken?
Zou ze slapen ofwel waken?"
Ze gaf ten antwoord:
"Ik slaap niet, ik moet waken,
Om 't eten klaar te maken,
Ik kook wat boter in 't hete bier:
Ben je mijn gast en blijf je hier?"
"Ik dank je wel, juffrouw Poes," zei de vos, "en hoe gaat 't met mevrouw Vos?"
"Mevrouw Vos zit boven te klagen
over haar levensdagen.
Ze schreit haar ogen rozerood,
Want onze oude heer Vos is dood."
"Zeg haar dan toch, juffrouw Poes, dat er iemand voor haar is, en 't is een jonge vos en hij wilde graag om haar vrijen." - "Heel goed, heer Vos."
Toen ging de kat van tripperdetrap
en sloeg de deur van klipperdeklap,
"Mevrouw Vos, bent u te spreken?"
"Ach, Poes! mijn tranen leken!"
"Maar buiten staat een schone knaap."
"Ach Poes! dat is een and're zaak,
Heeft hij zo'n fraaie staartenbos
Als onze zalige oude vos?"
"Nee," zei de Poes, "dat niet. Hij heeft maar één staart." - "Dan moet ik ook niets van hem hebben."
Juffrouw Poes ging weer naar beneden en stuurde de vrijer weg. Maar kort daarop werd er weer geklopt, en er was weer een vos aan de deur, en die wilde ook om mevrouw Vos vrijen; en hij had twee staarten. Maar 't ging niet beter dan de eerste keer. Daarna kwamen er nog meer vossen, allemaal met één staart er bij, en ze werden allemaal afgewezen. Maar eindelijk kwam er één en die had negen staarten net als de oude heer Vos. En toen de weduwe dat hoorde, zei ze vol vreugde tegen juffrouw Poes:
"Gooi nu maar deur en poorten los
en smijt uit huis de oude vos!"
Maar toen de bruiloft zou worden gehouden, toen kroop de oude vos onder de bank uit, ranselde al het vossetuig af, en jaagde hen uit zijn huis en mevrouw Vos erbij!
TWEEDE SPROOKJE
Toen de oude Vos gestorven was, kwam de Wolf zich aanmelden als vrijer; hij klopte aan de deur, en de kat, die als meid bij mevrouw Vos diende, deed open. De Wolf groette haar en zei:
"Goedendag juffrouw Kat van Kortgene,
hoe zit je daar zo allene?
en maak je wat lekkers klaar?"
En de kat antwoordde:
"Ik maak een pap van melk en brood,
en u bent als mijn gast genood."
"Dank je wel, vrouw Kat," antwoordde de Wolf, "is mevrouw Vos niet thuis?" De kat zei:
"Die heeft haar kamer op slot,
beweent haar droevig lot,
beweent haar grote nood,
want de oude heer Vos is dood!"
De wolf antwoordde:
"En wil mevrouw Vos weer trouwen?
Dan kan ze van mij gaan houwen"
De kat liep daarna zoetjes
de trap op met fluwelen voetjes,
totdat ze kwam aan 't slaapvertrek.
Daar opende ze haar kleine bek
en klopte met haar vijf klauwen:
"Mevrouw Vos, wil je weer trouwen?
Dan moest je naar beneden gaan,
want daar zit weer een and're man."
Mevrouw Vos vroeg: "Heeft hij een rood rokje aan en heeft hij een spits snoetje?" - "Neen," zei de kat. "Dan moet ik hem niet hebben."
Toen de wolf afgewezen was, kwam er een hond, en een hert en een haas, en een beer, en een leeuw, en achter mekaar alle dieren van het bos. Maar altijd ontbrak er iets aan, en niemand had al de goede eigenschappen van de oude heer Vos, en de kat moest de nieuwe vrijer steeds weer wegsturen. Eindelijk kwam er een jonge vos. Toen vroeg mevrouw Vos: "Heeft hij een rood rokje aan en heeft hij een spits snoetje?" - "Ja," zei de kat, "dat heeft hij." - "Dan moet hij maar boven komen," zei mevrouw Vos en beval de meid om 't bruiloftsmaal te bereiden.
"Kat, veeg de kamer en zeem de ruiten
en gooi de oude Vos naar buiten.
Wat kwam hij dikwijls thuis,
met 'n dikke vette muis,
maar eten deed hij alleen,
en mij gaf hij er nooit één!"
Toen werd de bruiloft gehouden met de jonge heer Vos, en er werd gejuicht en gedanst, en als ze niet opgehouden zijn, dansen ze nog!