Er was eens een koningszoon, en hij had trouwplannen en zijn verloofde was hem zeer dierbaar. Eens zat hij heel gelukkig bij haar, toen het bericht kwam, dat zijn vader doodziek was en hem nog vóór zijn einde wilde zien. Hij zei tegen zijn meisje: "Ik moet nu weg, maar ik geef je een ring als aandenken. Als ik koning ben, kom ik terug en haal je thuis." Hij reed weg, en toen hij bij zijn vader kwam, was deze doodziek en het einde naderde. Hij sprak tot hem: "Lieve zoon, ik heb je vóór mijn dood nog eens willen zien, beloof me dat je zult trouwen overeenkomstig mijn wens," en hij noemde hem een bepaalde prinses, waarmee hij moest trouwen. De zoon was zo bedroefd over de toestand van zijn vader, dat hij zich niet bedacht, maar zei: "Ja vader, wat uw wens is, zal gebeuren," en daarop sloot de koning de ogen, en stierf.
De zoon werd nu tot koning uitgeroepen, de rouwtijd ging voorbij, en nu moest hij de belofte houden die hij zijn vader had gegeven, en hij zond boden naar de prinses om haar een aanzoek te doen, en dit werd ook aanvaard. Dat hoorde ook zijn eerste meisje, en zij was zo bedroefd over zijn ontrouw, dat het leven haar weinig meer waard was. Toen zei haar vader tegen haar: "Mijn lieve kind, waarom ben je zo droevig? Wat je wenst kan je krijgen." Ze bedacht zich een ogenblik, toen zei ze: "Lieve vader, wat ik graag zou hebben, dat zijn elf meisjes, die in gezicht, gestalte en grootte volkomen op mij lijken."
De koning zei: "Als het mogelijk is, zal je wens vervuld worden," en hij liet in zijn hele rijk zo lang zoeken, tot er elf meisjes gevonden waren, die op zijn dochter in gezicht, gestalte en grootte volkomen leken.
De meisjes kwamen bij de prinses, en zij liet twaalf stel jagerskleren maken, allemaal precies gelijk, en de elf meisjes moesten die jachtkledij aantrekken, en zelf trok ze 't twaalfde stel aan. Toen nam ze.afscheid van haar vader, reed met de meisjes weg en reed naar het hof van haar vroegere verloofde, van wie ze zoveel hield. Daar vroeg ze of hij jagers kon gebruiken, en of hij hen niet allen tezamen in dienst wilde nemen. De koning zag haar in 't gezicht, maar hij herkende haar niet, maar daar het zulke knappe mensen waren, zei hij: "ja, hij wilde hen graag in dienst nemen," en voortaan waren zij de twaalf jagers van de koning. De koning had echter een leeuw, en dat was een heel verwonderlijk dier, want hij wist alle verborgen en geheime dingen. En op een avond zei de leeuw tegen de koning: "De koning meende, dat hij twaalf jagers had?" - "Ja," zei de koning, "het zijn twaalf jagers." Maar de leeuw zei: "Het is een vergissing, het zijn twaalf meisjes." De koning antwoordde: "Geen sprake van, hoe wou je me dat bewijzen?" - "Laat maar eens erwten strooien in de voorkamer," antwoordde de leeuw, "dan blijkt het dadelijk. Mannen hebben een vaste tred, als die over erwten lopen, dan beweegt er geen; maar meisjes, die trippelen en trappelen en schuifelen, zodat de erwten rollen." Dat vond de koning een aardige raad, en hij liet inderdaad erwten strooien.
Nu was er echter een lakei van de koning, die was de jagers goedgezind, en toen hij hoorde, dat ze op de proef zouden worden gesteld, ging hij erheen, vertelde hun alles en zei: "De leeuw wil de koning wijsmaken dat jullie meisjes zijn." De prinses bedankte hem en zei toen tegen haar genoten: "Doe jezelf geweld aan, en loop stevig over de erwten." Toen nu de koning de volgende morgen de twaalf jagers bij zich riep en ze de voorkamer binnentraden, waar de erwten lagen, stapten ze er stevig over en hadden zo'n sterke gang, dat er geen enkel erwtje rolde of bewoog. Ze gingen toen weer weg en de koning zei tegen de leeuw: "Je hebt me bedrogen, hun loop is van mannen." De leeuw antwoordde: "Ze moeten het geweten hebben, dat ze op de proef werden gesteld, en ze hebben zichzelf geweld aan gedaan. Laat nu maar eens twaalf spinnewielen in de voorkamer brengen, ze zullen ernaartoe gaan en het aardig vinden, en dat doet een man niet." Dat vond de koning een goede raad, en hij liet de spinnewielen in de voorkamer zetten.
Maar de lakei die het wel goed met de jagers meende, ging naar hen toe en vertelde het nieuwe plan. Toen ze alleen waren, zei de prinses tegen haar elf meisjes: "Pas nu op en kijk niet naar die spinnewielen." De koning liet de volgende morgen zijn twaalf jagers aantreden; ze kwamen door de voorkamer en naar de twaalf spinnewielen keken ze niet eens. Weer zei de koning tegen de leeuw: "Je hebt het mis gehad; het zijn mannen, want ze hebben niet naar de spinnewielen gekeken." De leeuw antwoordde: "Ze zijn gewaarschuwd, dat ze op de proef gesteld zouden worden, en ze hebben zich in bedwang weten te houden." Maar de koning geloofde de leeuw niet meer.
De twaalf jagers gingen altijd met de koning mee op jacht en hij hield steeds meer van hen. Nu gebeurde het, dat er onder een jacht bericht kwam, dat de bruid van de koning op komst was. Toen de eerste verloofde dat hoorde, deed het haar zo'n verdriet, dat 't haar 't hart brak en ze bewusteloos neerviel. De koning dacht, dat er iets gebeurd was met zijn lieve jager, hij liep erheen, wilde helpen en trok hem de handschoen uit. Daar zag hij de ring, die hij aan zijn eerste meisje gegeven had, en toen hij haar aankeek, herkende hij haar. Toen werd zijn hart zo getroffen, dat hij haar kuste, en toen ze de ogen opsloeg, zei hij: "Jij bent de mijne, ik ben de jouwe, en niemand ter wereld kan dan veranderen." Maar aan de andere bruid liet hij boden zenden, en liet haar vragen, terug te keren, want hij had al een vrouw en wie een oude sleutel teruggevonden heeft, heeft geen nieuwe nodig. Daarop werd de bruiloft gevierd; en de leeuw kwam weer in de gunst van de koning.
从前有个王子，有个未婚妻，他非常爱她。 有一次，他正和姑娘高高兴兴在一起，传来国王病重的消息，并说国王想在死前再见王子一面。 于是他对姑娘说："我现在必须离开你。我给你一个戒指作纪念，等我当了国王就回来娶你。"他骑上马走了。 他来到父亲身边的时候，父亲已生命垂危，父亲对他说："最亲爱的儿子，在我死前，我想见你一面。请你答应我按照我的意愿结婚。"他还向他说明他应该娶某公主为妻。 儿子十分悲痛，不加思索地答应说："好的，亲爱的父亲，我一定照您的意志去做。"不一会儿，国王就闭上眼睛去世了。
王子就此继承了王位。 丧期过后，他按照对父亲的承诺，派人去向那位公主求婚，他的求婚被接受了。 当他的第一个未婚妻听到这消息后，对他的不忠感到十分难过，几乎要气死了。 父亲问她："我最亲爱的孩子，你怎么这么悲伤？你要什么我都会给你的。"她想了想说："亲爱的父亲，我要十一个和我的相貌、体态和身材都一模一样的姑娘。"父亲说："只要可能我就满足你的愿望。"于是派人到全国各地找，直到找回十一个相貌、体态和身材都和他女儿一样的姑娘。
他们来到国王的女儿跟前，她早已要人做了十二套相同的猎装，让那十一个姑娘穿上，然后自己穿上最后那套。 她告别父亲，和十一个姑娘骑着马来到她十分钟爱的未婚夫的宫殿前。 她问他那里是否需要猎人，是否能让她们十二个人都在他宫里供职。 国王没有认出来，看到他们都那么英俊，便说："行。"并表示他很愿意全部接纳他们。 从此他们便成了国王十二个猎人。
国王有只神奇的狮子，能识破所有伪装的人和事物。 有天晚上，狮子对国王说："你以为你雇佣了十二个猎人是吗？""是啊，他们的确是十二个猎人。"国王回答。 可狮子接着说："你错了，她们是十二个姑娘。""这怎么可能？你能证明吗？"狮子回答说："可以。只要你叫人在厅里撒些豌豆 ，你马上就可以看出来……男人脚步稳健，从豌豆上踩过去动都不会动；可女人脚步轻，一步一跳的，拖着步子，会踩得豆子到处乱滚。 "国王认为这办法不错，就让人去撒豌豆。
但是国王的一个仆人和猎人们很要好，当他听说要考验他们时，就去把他听到的告诉了猎人，而且说："狮子想让国王相信你们是女的。"
公主感谢他，然后对姑娘们说："你们要装出有力气的样子，重重地踏在豆子上。"第二天早上，国王叫十二个猎人来，于是她们来到撒了豌豆的前厅里。 她们迈着稳健有力的步子，坚定地踏在豆子上，所以豆子一颗都没乱滚。 她们走后，国王对狮子说："你骗了我，他们和男人一样地走。"狮子说："有人已经告诉她们你要试验，所以使足了力气。你让人拿些纺车摆在前厅里，她们准会十分高兴地走过去。这是男人们不会感兴趣的东西。"国王觉得这个建议很好，于是让人在前厅里摆了几部纺车。
但那个喜欢猎人们的仆人又将这一计划告诉了她们。 等只剩下她们时，公主对那十一个姑娘说："克制一点，不要回头看那些纺车。"第二天，国王召见十二个猎人。 她们走过前厅时，对纺车看都没看一眼。 国王又对狮子说："你又骗了我一次 ，他们是男人，因为他们连看都不看纺车。 "可狮子回答说："她们已经知道你要考验她们了，所以克制住自己。 "可国王不愿意再相信狮子的话了。
十二个猎人总是跟随国王外出打猎，国王越来越喜欢她们了。 有一次她们在外面打猎时听说国王的新娘要到了。 真正的新娘一听，难过得晕倒了。 国王以为他亲爱的猎人出了什么事，于是跑过来想拉她一把，结果把她的手套拉掉了。 他看到了自己给第一个未婚妻的戒指，于是仔细端详她的脸，终于认出了她。 他十分感动地吻了吻她。 她睁开眼睛便说："你是我的，我也是你的，世界上谁也别想改变这一点。"于是国王派人去告诉另一个新娘他已经有妻子了，请求她回自己国家去；还说一个人既然找到了旧钥匙，就没必要再配新的了。 他们当时就举行了婚礼，狮子也重新受到了宠爱，因为它说的毕竟是真话。
王子就此继承了王位。 丧期过后，他按照对父亲的承诺，派人去向那位公主求婚，他的求婚被接受了。 当他的第一个未婚妻听到这消息后，对他的不忠感到十分难过，几乎要气死了。 父亲问她："我最亲爱的孩子，你怎么这么悲伤？你要什么我都会给你的。"她想了想说："亲爱的父亲，我要十一个和我的相貌、体态和身材都一模一样的姑娘。"父亲说："只要可能我就满足你的愿望。"于是派人到全国各地找，直到找回十一个相貌、体态和身材都和他女儿一样的姑娘。
他们来到国王的女儿跟前，她早已要人做了十二套相同的猎装，让那十一个姑娘穿上，然后自己穿上最后那套。 她告别父亲，和十一个姑娘骑着马来到她十分钟爱的未婚夫的宫殿前。 她问他那里是否需要猎人，是否能让她们十二个人都在他宫里供职。 国王没有认出来，看到他们都那么英俊，便说："行。"并表示他很愿意全部接纳他们。 从此他们便成了国王十二个猎人。
国王有只神奇的狮子，能识破所有伪装的人和事物。 有天晚上，狮子对国王说："你以为你雇佣了十二个猎人是吗？""是啊，他们的确是十二个猎人。"国王回答。 可狮子接着说："你错了，她们是十二个姑娘。""这怎么可能？你能证明吗？"狮子回答说："可以。只要你叫人在厅里撒些豌豆 ，你马上就可以看出来……男人脚步稳健，从豌豆上踩过去动都不会动；可女人脚步轻，一步一跳的，拖着步子，会踩得豆子到处乱滚。 "国王认为这办法不错，就让人去撒豌豆。
但是国王的一个仆人和猎人们很要好，当他听说要考验他们时，就去把他听到的告诉了猎人，而且说："狮子想让国王相信你们是女的。"
公主感谢他，然后对姑娘们说："你们要装出有力气的样子，重重地踏在豆子上。"第二天早上，国王叫十二个猎人来，于是她们来到撒了豌豆的前厅里。 她们迈着稳健有力的步子，坚定地踏在豆子上，所以豆子一颗都没乱滚。 她们走后，国王对狮子说："你骗了我，他们和男人一样地走。"狮子说："有人已经告诉她们你要试验，所以使足了力气。你让人拿些纺车摆在前厅里，她们准会十分高兴地走过去。这是男人们不会感兴趣的东西。"国王觉得这个建议很好，于是让人在前厅里摆了几部纺车。
但那个喜欢猎人们的仆人又将这一计划告诉了她们。 等只剩下她们时，公主对那十一个姑娘说："克制一点，不要回头看那些纺车。"第二天，国王召见十二个猎人。 她们走过前厅时，对纺车看都没看一眼。 国王又对狮子说："你又骗了我一次 ，他们是男人，因为他们连看都不看纺车。 "可狮子回答说："她们已经知道你要考验她们了，所以克制住自己。 "可国王不愿意再相信狮子的话了。
十二个猎人总是跟随国王外出打猎，国王越来越喜欢她们了。 有一次她们在外面打猎时听说国王的新娘要到了。 真正的新娘一听，难过得晕倒了。 国王以为他亲爱的猎人出了什么事，于是跑过来想拉她一把，结果把她的手套拉掉了。 他看到了自己给第一个未婚妻的戒指，于是仔细端详她的脸，终于认出了她。 他十分感动地吻了吻她。 她睁开眼睛便说："你是我的，我也是你的，世界上谁也别想改变这一点。"于是国王派人去告诉另一个新娘他已经有妻子了，请求她回自己国家去；还说一个人既然找到了旧钥匙，就没必要再配新的了。 他们当时就举行了婚礼，狮子也重新受到了宠爱，因为它说的毕竟是真话。