La zorra y los gansos


Vulpea si gastele


Llegó un día una zorra a un prado donde había una manada de gansos gordos y hermosos y, echándose a reír, dijo:
- Llego a punto, pues os encuentro a todos reunidos tan lindamente, para merendarme uno tras otro.
Los gansos, asustadísimos, pusieron el grito en el cielo, se alborotaron y se deshicieron en lamentaciones y súplicas. Pero la zorra, cerrando los oídos a sus voces y quejas, dijo:
- ¡No hay piedad, moriréis todos!
Al fin, una de las aves cobró ánimos y suplicó:
- Puesto que, infelices de nosotros, hemos de renunciar a la vida, a pesar de nuestra juventud, concédenos siquiera la gracia de rezar una oración para que no muramos en pecado. Después nos colocaremos en fila para que puedas elegir a los más gordos.
- Bueno - admitió la zorra, - esto es de razón y, además, es una petición piadosa. Orad y aguardaré.
Entonces comenzó el primero a entonar una larga plegaria repitiendo "¡guac! ¡guac! ¡guac!", y, como nunca terminaba, el segundo, sin aguardar su turno, empezó a su vez: "¡guac! ¡guac! ¡guac!", y siguieron luego el tercero y el cuarto, hasta que se pusieron todos a graznar a la vez.
(Y cuando hayan terminado su oración, proseguiremos el cuento, porque hasta ahora siguen rezando.)
Intr-o zi vulpea a ajuns in mijlocul unei pajisti pe care se afla un card de gaste grase si frumoase.Atunci cand a fost indeajuns de aproape de ele , cumatra vulpe a zambit mieros si a spus: " Hei, am picat la tanc! Imi place sa va vad adunate toate gramada, astfel incat sa va pot manca in tihna una dupa cealalalta." Cuprinse de spaima, gastele au inceput sa gagaiasca cu patima, vaietandu-se si rugandu-se sa le fie crutata viata. Vulpea nu s-a lasat induplecata de vaietele lor si le-a zis cu glas raspicat: "Nu am nici o mila fata de voi! Va trebui sa muriti pentru a-mi umple stomacul."
In cele din urma, una din gaste si-a luat inima in dinti si a spus: "Daca noi, sarmanele gaste, trebuie sa ne jertfim vietile noastre tinere si nu avem nici o scapare, fa-ne o ultima favoare si lasa-ne sa ne rugam, astfel incat sa nu murim incarcate de pacate .Dupa aceasta, ne vom aseza singure intr-un sir , ca sa poti sa le alegi de la inceput pe cele mai grase dintre noi." - "Mda," a raspuns vulpea, "rugamintea voastra mi se pare a fi indreptatita si pioasa. Rugati-va pentru iertarea pacatelor voastre, iar eu am sa astept pana cand terminati."
Nici nu si-a sfarsit vulpea bine cuvintele, ca cea dintai gasca a pornit sa rosteasca o lunga rugaciune, spunand la nesfarsit "Ga, ga, ga, ga..." Pentru ca aceasta ruga zgomotoasa nu parea sa se mai sfarseasca vreodata, cea de-a doua rata a inceput si ea sa -si marturiseasca pacatele: "Ga, ga, ga, ga..." Au urmat-o o a treia si o a patra, pana cand intreg cardul de rate si-a unit glasurile, rostind in cor, intr-o harmalaie ametitoare: "Ga, ga, ga, ga..."
Atunci cand gastele isi vor sfarsi rugaciunea solemna, voi putea sa va spun povestea mai departe .Deocamdata, ele continua sa se roage, fara nici o intrerupere, in limba lor neinteleasa: "Ga, ga, ga, ga..."