甜粥


De zoete pap


从前有一个家境贫穷,但是心地善良的小姑娘和母亲过着孤苦伶丁的生活,她们总是吃不饱肚子。 有一天小姑娘走进森林,遇到了一位老婆婆,老婆婆察觉到小姑娘的困境,送给她一口小锅。 当她对着锅说"小锅,煮吧"时,锅里就会煮出香甜的粥。 当她再对锅说:"别煮啦,小锅"时,它就停止了。 小姑娘把锅拿回家给母亲,从此,她们不再有贫穷和饥饿了,并且经常能喝到香甜的粥。 一天,小姑娘出门去,她母亲说:"煮吧,小锅,煮吧。"小锅煮出了粥,她吃呀吃,一直到吃饱了肚子。 可是当她想让锅停止煮粥时,却忘记说什么了。 所以锅不停地煮呀煮,粥都溢出了锅檐,它还在煮,结果粥流满了厨房和整个房子,然后蔓延到隔壁的房子里,又流进了街道,仿佛要让全世界挨饿的人们都吃饱,可是这却造成了一场大灾难,因为没有人能够停住它。 最后只剩下一栋房子没有被粥淹没时,小姑娘回到了家,她只说了一句"别煮啦,小锅",小锅立刻停止了煮粥,可是任何人想回到城里,他必须吃开一条路,方能进去了。
Er was eens een arm vroom meisje dat alleen met haar moeder leefde en ze hadden niets meer te eten. Toen ging het kind naar het bos en daar zag ze een oude vrouw die al wist wat het meisje nodig had en ze gaf haar een pannetje en als ze daar tegen zei:
"Potje, kook!"
dan kookte het heerlijke zoete gerstepap, en als ze zei:
"Potje, stop!"
dan hield het weer op met koken.
Het meisje bracht het pannetje naar haar moeder en nu was de armoede en de honger voorbij en ze aten zoete pap zo vaak ze wilden.
Toen op een keer het meisje was uitgegaan, zei de moeder:
"Potje, kook!"
en het kookte en ze at tot ze genoeg had, maar nu wilde ze dat het pannetje weer ophield, maar ze wist het woord niet meer. Dus kookte het door, en de pap kwam over de rand en het kookte steeds maar door. De keuken vol pap en het hele huis vol pap, en het huis ernaast vol pap en de straat vol pap, alsof het de hele wereld wilde verzadigen. En er heerste de grootste nood en niemand wist raad. Eindelijk, toen er nog maar een enkel huis over was, kwam het meisje thuis en zei:
"Potje, stop!"
en toen hield het op met koken en wie naderhand weer de stad in wilde, moest zich door de pap heen eten.