わがままな子供


Het eigenzinnige kind


昔、頑固で母親が望んだことをどうしてもやらない子供がいました。そのため神様はその子供を好まなくて病気にさせました。医者はだれもどうしようもなくまもなく子供は死の床につきました。子供が墓に下ろされ、土がかぶせられたとき、突然子供の腕が出てきて上に伸び、中にいれてまた新しい土をかけました。それはまったく無駄で、必ず腕はまた出てきました。それで母親自身が墓に行くしかなくなって、その腕を棒で打ちました。すると、腕は中へ引き込まれて、やっと子供は地面の下で安らかになりました。
Er was eens een kind dat nooit naar rede wou luisteren, en het deed niet wat zijn moeder zei. Daarom had onze Lieve Heer geen plezier aan hem en hij liet het kind ziek worden. Geen dokter kon er iets aan doen en kort daarop lag het op 't doodsbed. Het werd begraven en toen er aarde over hem was geworpen, kwam opeens het armpje te voorschijn en stak omhoog, en toen zij het er weer inlegden en er verse aarde overheen wierpen, hielp dat niets; en altijd kwam dat armpje weer naar boven steken. Tenslotte moest de moeder zelf naar het graf gaan en met een tak op het armpje slaan; en toen ze dat gedaan had, trok het armpje naar binnen en nu had het kind pas rust in het graf.