Het meiske van Brakel ging eens naar de kapel van Sint Anna, aan de voet van de Hunnenberg, en omdat ze graag een man wou hebben en ook dacht dat er verder niemand in de kapel was, zei ze dit gebed:
"O heilige Sint An,
Help me toch aan een man,
U kent hem wel:
Hij woont aan de Suttemerpoort,
en heet witte Koert,
U kent hem wel."
Help me toch aan een man,
U kent hem wel:
Hij woont aan de Suttemerpoort,
en heet witte Koert,
U kent hem wel."
Maar de koster stond achter het altaar en hoorde het, en hij riep met een heel hoog stemmetje: "Je krijgt 'm niet, je krijgt 'm niet!" Maar dat meisje meende, dat het Mariakindje, dat bij de heilige moeder Anna stond, haar dat had toegeroepen, en ze werd heel boos en riep: "Papperlepap, jij dom guitje, hou je snuitje en laat je moeder praten!"
昔、ブラーケルの娘がヒンネンベルクのふもとにある聖アンネ礼拝堂に行きました。夫をもちたいと思っていて、礼拝堂には他に誰もいないと思ったので、娘は歌いました。
「ああ、聖なるアンネ様！ すぐに夫をもてるようお手伝いください。あなたはその人をよくご存知です。ズットマー門のそばに住んでいて、髪は金髪、あなたはその人をよくご存知です。」
しかし、牧師が祭壇のかげに立っていて、これを聞きました。それで牧師はとてもしわがれた声で「お前はその人を夫にできない、お前はその人を夫にできない！」と叫びました。娘は、聖母アンネのそばに立っている子供のマリアがそう叫んだと思い、怒って、「ふん、ばーか！いい気なやつ、お黙り、お前のお母さんに話させなさい！」と叫びました。