Er was eens een meisje, heel mooi, maar ook erg lui. Als ze moest spinnen, dan had ze zo het land, dat ze, als er maar een klein oneffenheidje in het vlas was, meteen een heel brok mee uit trok en naast zich op de grond gooide. Maar ze had een dienstmeisje dat heel vlijtig was, die zocht al dat weggeworpen vlas bij elkaar, haalde het uit de knoop, spon het weer en liet er een mooi jurkje van weven voor zichzelf.
Nu had een jonge man het luie meisje gevraagd om met hem te trouwen en de bruiloft zou gehouden worden. Op de laatste avond danste het ijverige meisje in haar mooie jurkje vrolijk rond, en toen sprak de bruid:
"Ach, wat danst dat meisje netjes
in mijn afvalrestjes!"
De bruidegom hoorde dat; en hij vroeg aan de bruid, wat ze daarmee zeggen wilde. Toen vertelde ze 't hem, dat het meisje een jurk gemaakt had van alle vlasresten die zij had weggegooid. Toen de bruidegom dat hoorde, en begreep hoe lui ze was, liet hij haar staan, ging naar het andere meisje en koos haar tot vrouw.
in mijn afvalrestjes!"
De bruidegom hoorde dat; en hij vroeg aan de bruid, wat ze daarmee zeggen wilde. Toen vertelde ze 't hem, dat het meisje een jurk gemaakt had van alle vlasresten die zij had weggegooid. Toen de bruidegom dat hoorde, en begreep hoe lui ze was, liet hij haar staan, ging naar het andere meisje en koos haar tot vrouw.
There was once on a time a maiden who was pretty, but idle and negligent. When she had to spin she was so out of temper that if there was a little knot in the flax, she at once pulled out a whole heap of it, and strewed it about on the ground beside her. Now she had a servant who was industrious, and gathered together the bits of flax which were thrown away, cleaned them, span them fine, and had a beautiful gown made out of them for herself. A young man had wooed the lazy girl, and the wedding was to take place. On the eve of the wedding, the industrious one was dancing merrily about in her pretty dress, and the bride said,-
"Ah, how that girl does jump about, dressed in my odds and ends."
"Ah, how that girl does jump about, dressed in my odds and ends."
The bridegroom heard that, and asked the bride what she meant by it? Then she told him that the girl was wearing a dress make of the flax which she had thrown away. When the bridegroom heard that, and saw how idle she was, and how industrious the poor girl was, he gave her up and went to the other, and chose her as his wife.