Tres mujeres fueron convertidas en flores y colocadas en el campo del jardín, pero a una de ellas le fue permitido que durante las noches podía estar en su casa como humana. Entonces, una noche, cuando ya se acercaba el día y tendría que volver a ser flor otra vez, ella le dijo a su esposo: "Si cuando vuelves más tarde vienes al jardín y me arrancas, quedaré libre y podré estar siempre contigo." Y él así lo hizo. Ahora, la pregunta es: ¿Cómo supo el esposo cuál era la flor correcta, si todas se veían exactamente igual, sin ninguna diferencia en su forma?
Respuesta: "Como ella pasaba la noche en su casa y no en el jardín, no había entonces rocío sobre ella como sí lo había sobre las otras, y así el esposo supo cuál era la que debía tomar."
Üç kadın kır çiçeklerine dönüştü. Bunlardan bir tanesi evin içindeydi ve geceleri nefis kokuyordu. Derken sabah yaklaşırken bu kadın kocasına, tekrar kıra, arkadaşlarının yanına dönmesi gerektiğini söyleyerek: "Öğlene doğru gelip beni sapımdan koparırsan, kurtulmuş olacağım, yani artık hep senin yanında kalacağım" dedi.
Ancak onca çiçek arasında kocası onu nasıl bulacaktı? Kadın onun çiçeklerden anlamadığını biliyordu çünkü; ne dersiniz?
Cevap: çünkü kadın, o gece kocasının yanında, yani evdeydi ve bu yüzden üzerine -öbür çiçeklerin aksine- kırağı düşmemişti! Yani o zaman kocası, üzerine kırağı düşmemiş olan çiçeği seçecekti!