Het gebeurde in de winter, en er lag een dikke sneeuwlaag. Een arme jongen moest hout halen op een slee. Toen hij het bij elkaar had gezocht en opgeladen had, wilde hij, omdat hij steenkoud was geworden, niet dadelijk naar huis gaan, maar eerst een vuurtje aanmaken om zich te warmen. Hij veegde de sneeuw weg, en toen hij een plek grond tot op de aarde schoon had, vond hij een klein, gouden sleuteltje. Nu dacht hij, waar de sleutel was moest ook het sleutelgat zijn, en hij groef nog verder in de grond en daar vond hij een ijzeren kistje. Als die sleutel nu maar past! dacht hij, er zitten vast kostbare dingen in dat kistje. Hij zocht, maar een sleutelgat vond hij niet, eindelijk ontdekte hij het, maar dat was zo klein, dat je het ternauwernood kon zien. Hij paste en het sleuteltje kon er precies in. Toen draaide hij het een keer om, en nu moeten we wachten tot hij het helemaal ontsloten heeft en het deksel heeft opengedaan, en dan zullen we horen, wat voor wonderlijke dingen er in dat kistje lagen!
폭설이 내린 한 겨울날, 가난한 소년이 장작을 가져오기 위해 썰매를 타고 나가야 했습니다. 그가 장작을 모았을 때, 그는 얼어 죽을 것 같아서 한 번에 집에 가는 것이 아니라 약간 불을 켜서 몸을 녹이고 싶었습니다. 그래서 그는 눈을 문질렀고, 땅을 파면서 작고 황금색의 열쇠를 발견했습니다. 그 후부터 그는 열쇠가 있는 곳에는 자물쇠도 있어야 한다고 생각해서 땅을 팠고 철로 된 작은 상자를 발견했습니다. 그 열쇠가 열쇠구멍에 들어가기만 한다면! 이 작은 상자에 귀중한 것이 있다는 것은 당연하다고 그는 생각했습니다. 그는 찾아보았지만 열쇠 구멍은 거기 없었습니다. 마지막에 그는 하나를 발견했지만, 너무 작아서 거의 보이지 않았습니다. 그는 시도해보았고 열쇠는 완벽하게 들어갔습니다. 그 후, 그는 열쇠를 한번 돌렸고 이제 우리는 그가 뚜껑을 열 때까지 기다려야 합니다. 그러면 우리는 그 상자에 어떤 놀라운 것이 있는지 알게 될 것입니다.