Onze Lieve Vrouwe Glaasje


Meryem'in Bardağı


Eens was een voerman met zijn kar, die zwaar was beladen met vaten wijn, op de weg vastgeraakt, en hij kon de kar ondanks alle moeite niet vrij krijgen. Nu kwam juist Ons lieve Vrouwke die weg langs, en toen ze zag in wat voor moeilijkheden de voerman geraakt was zei zij tegen hem:
"Ik ben moe en dorstig, geef me een glaasje wijn, dan zal ik je wagen wel los krijgen." - "Graag," antwoordde de voerman, "maar ik heb geen glas, waarin ik u wijn zou kunnen geven." Toen brak Ons lieve Vrouwke een wit bloemetje af, wit met rode streepjes, het is een akkerwinde en het lijkt heel veel op een glaasje, en dat gaf ze aan de voerman. Hij vulde het met wijn, en Onze lieve Vrouwke dronk eruit, en op dat ogenblik raakte de wagen los, en de voerman kon weer verder rijden.
En het bloemetje heet nog altijd Onze Lieve Vrouwe Glaasje.
Bir zamanlar bir arabacı vardı. Arabasını şarap fıçılarıyla doldurmuştu; ancak araba çukura düştü ve adam ne yaptıysa onu çıkaramadı.
Tam o sırada karşısına Meryem Ana çıktı. Zavallı adamın başının dertte olduğunu görünce ona, "Ben yoruldum, susadım. Bana bir bardak şarap ver de arabanı çukurdan çıkarayım" dedi.
"Hemen vereyim, ama bardağım yok" diye cevap verdi adam.
Bunun üzerine Meryem Ana, kırmızı çizgili, beyaz bir çiçeği sapıyla kopardı ki, buna halk ağzında çanak çiçeği deniyordu; çanağa da çok benziyordu. Onu arabacıya verdi.
Adam onu şarapla doldurdu, Meryem Ana içti. İşte o anda araba çukurdan çıkıverdi. Arabacı yoluna devam edebilirdi artık.
İşte o çiçeğe bugün bile çanak çiçeği deniyor.