La verga di nocciolo


Fındık Ağacı


Una sera, mentre il Bambino Gesù dormiva nella sua culla, entrò sua Madre e, contemplandolo con tenerezza, gli disse: "Hai dormito, Figlio mio? Dormi tranquillo, mentre io vado nel bosco a raccogliere una manciata di fragole, così le potrai mangiare quando ti sveglierai." Nel bosco trovò un posto dove crescevano fragole bellissime, ma, mentre si stava chinando per coglierne una, dall'erba sbucò una vipera. Spaventata, lasciò la fragola e si mise a correre. Il serpente la inseguì, ma, come si può immaginare, la Madonna sapeva cosa fare: si nascose dietro un nocciòlo e rimase immobile fino a quando la vipera non se ne fu andata. Poi colse le fragole e, tornata a casa, disse: "Allo stesso modo che questa volta ha protetto me, così d'ora in poi il nocciòlo proteggerà gli uomini." È per questo che, fin dall'antichità, un ramo verde di nocciòlo è l'arma migliore contro le vipere, i serpenti e tutti gli animali che strisciano per terra.


Traduzione Gian Carlo Macchi, © Gian Carlo Macchi
Bir öğleüstü Çocuk İsa beşiğinde yatarken uyuyakaldı. Derken Meryem Ana odaya girdi ve ona sevgiyle bakarak, "Uyudun mu çocuğum? Uyu bakalım; ben ormana gidip sana biraz çilek toplayayım. Uyanınca buna sevineceğini biliyorum" dedi.
Dışarı çıktı; ormanda en güzel çileklerin yetiştiği yeri buldu. Bir ufak dal koparmak üzere eğilince bir karayılan otlar arasından dikiliverdi.
Meryem Ana irkildi ve çileği bırakarak hızlı adımlarla eve döndü. Yılan onun peşinden gitti, amatahmin edeceğiniz gibi Meryem Ana buna karşı bir çare buldu. Bir fındık ağaççığının arkasına gizlenerek yılan gidene kadar orada kaldı.
Sonra çilek topladı ve eve giderken, "Bu fındık ağaççığı beni koruduğu gibi ilerde tüm insanları da korusun" dedi.
İşte ta o zamandan beri yeşermiş bir fındık ağaççığı karayılanlara ve diğer sürüngenlere karşı en iyi korunak olmuştur.