Er zat eens een man voor de deur van zijn huis, samen met zijn vrouw. Ze hadden een gebraden kip voor zich en wilden die samen opeten. Toen zag de man zijn oude vader aankomen. Vlug verstopte hij de kip, omdat hij er zijn vader niets van gunde. De oude man kwam binnen, dronk een teug en ging weer weg. Nu wilde de zoon de gebraden kip weer op tafel zetten, maar toen hij hem oppakte, was het een grote, dikke pad geworden, hij sprong hem in 't gezicht en ging zitten en ging ook niet meer weg; en als iemand hem weg wou jagen, keek hij hem zo giftig aan, alsof hij hem in z'n gezicht wou springen; zodat niemand hem aan durfde te pakken. De ondankbare zoon moest de pad elke dag te eten geven, anders at hij hem uit z'n eigen gezicht, en zo ging hij verder rusteloos de wereld door.
A man and his wife were once sitting by the door of their house, and they had a roasted chicken set before them, and were about to eat it together. Then the man saw that his aged father was coming, and hastily took the chicken and hid it, for he would not permit him to have any of it. The old man came, took a drink, and went away. Now the son wanted to put the roasted chicken on the table again, but when he took it up, it had become a great toad, which jumped into his face and sat there and never went away again, and if any one wanted to take it off, it looked venomously at him as if it would jump in his face, so that no one would venture to touch it. And the ungrateful son was forced to feed the toad every day, or else it fed itself on his face; and thus he went about the world without knowing rest.