Bir değirmende fakir bir değirmenci yaşıyordu Ne karısı vardı ne de çocukları. Ama yıllarca yanında çalışan üç çırağı vardı. Bir gün onları çağırarak, Ben artık yaşlandım; ocak başına çekilip oturmak istiyorum. Size şöyle bir teklifim var: Bana en güzel atı kim getirirse değirmeni ona vereceğim. Ama o kişi ölünceye kadar bana bakacak! dedi. Çırakların ikisi, en küçükleri olan Hans'ı aptal yerine koyuyor ve onun değirmeni hak etmediğini düşünüyorlardı. Oysa oğlanın değirmen falan istediği yoktu. Derken üçü hep birlikte yola çıktılar. Diğerleri köye yaklaşınca aptal Hans'a, Sen burada kal, çünkü ömrün boyunca bir at bulamazsın dediler. Ama Hans onlarla birlikte gitti. Akşam olunca bir mağaraya vardılar, içine girerek uyudular. İki akıllı oğlan Hans uyuyuncaya kadar bekledi, sonra da kalkıp oradan uzaklaşarak onu yalnız bıraktı. İyi yaptık! dediler, ama hiç de öyle olmayacaktı! Güneş yükselip de Hans uyanınca kendisini mağaranın dibinde buldu. Aman Tanrım, neredeyim ben? diye söylendi.