Jak się macie, ojcze Walenty.

- Dziękuję, Pietrze Pif-Paf.

- Czy mógłbym dostać waszą córkę za żonę?

- Czemu nie, jeśli zgodzi się na to matka Walentowa, brat Grzegorz, siostra Petronela i sama śliczna Katrinela, to możesz ją dostać.

- A gdzie jest matka Walentowa?

- W obórce doi krowę.

- Jak się macie, matko Walentowa.

- Dziękuję, Pietrze Pif-Paf.

- Czy mógłbym dostać waszą córkę za żonę?

- Czemu nie, jeśli zgodzi się na to ojciec Walenty, brat Grzegorz, siostra Petronela i sama śliczna Katrinela, to możesz ją dostać.

- A gdzie jest brat Grzegorz?

- W komórce rąbie drzewo.

- Jak się masz, bracie Grzegorzu.

- Dziękuję, Piotrze Pif-Paf.

- Czy mógłbym dostać twoją siostrę za żonę?

- Czemu nie, jeśli zgodzi się na to ojciec Walenty, matka Walentowa, siostra Petronela i sama śliczna Katrinela, to możesz ją dostać.

- A gdzie jest siostra Petronela?

- W ogródku zbiera ziele.

- Jak się masz, siostro Petronelo.

- Dziękuję, Pietrze Pif-Paf.

- Czy mógłbym dostać twoją siostrę za żonę?

- Czemu nie, jeśli zgodzi się na to ojciec Walenty, matka Walentowa, brat Grzegorz i sama śliczna Katrinela, to możesz ją dostać.

- A gdzie jest Katrinela śliczna?

- W swej izdebce grosze liczy.

- Jak się masz, śliczna Katrinelo.

- Dziękuję, Pietrze Pif-Paf.

- Czy zechcesz zostać moją żoną?

- Czemu nie, jeśli zgodzi się na to ojciec Walenty, matka Walentowa, brat Grzegorz i siostra Petronela, to i ja zechcę.

- Śliczna Katrinelo, a jaki jest twój posag?

- Czternaście groszy w gotówce, trzy i pół grosza długów, pół funta kaszy, garść kminku i garść rodzynków. No powiedz sam, czy nie piękny posag mam?

- Pietrze Pif-Paf, a jakie jest twoje rzemiosło? Czy jesteś krawcem?

- O, nie, czymś lepszym.

- Szewcem?

- O, nie, czymś lepszym.

- Rolnikiem?

- O, nie, czymś lepszym.

- Stolarzem?

- O, nie, czymś lepszym.

- Kowalem?

- O, nie, czymś lepszym.

- Młynarzem?

- O, nie, czymś lepszym.

- A może miotlarzem?

- Tak, jestem miotlarzem: czy to nie piękne rzemiosło?